Nijigasaki First Live “with You” สู่ก้าวแรกที่มั่นคงไปกับ “คุณ”

กลับมาอีกครั้งกับรีพอร์ตไลฟ์ส่งท้ายปีที่สัญญากันไว้ในเอนทรี่สตาร์ไลท์ก่อนหน้า เนื้อหาจะแบ่งเป็นไลฟ์วันแรกที่เราไปดูไลฟ์วิว และไลฟ์วันที่สองที่เราไปร่วมจริงๆ ค่ะ ตัวเนื้อหาคงยาวตามสไตล์คนพูดมากเหมือนที่ผ่านๆ มา สามารถเลือกอ่านกันได้ตามอัธยาศัยนะคะ ฮา

Love Live! Nijigasaki High School Idol Club FIRST LIVE “with You”จัดขึ้นเมื่อวันที่ 14-15 ธันวาคม 2019 ณ ศูนย์กีฬามุซาชิโนะโมริ เมนอารีน่า นับเป็นไลฟ์ครั้งแรกที่จัดอย่างเป็นทางการ หลังจากที่ทุกคนขึ้นแสดงเพลงโซโล่อัลบั้มแรกในงาน 校内マッチングフェスティバル ตอนสิ้นเดือนมีนาคม (สามารถรับชมตัวอย่างการแสดงได้ที่ลิงก์นี้) และในไลฟ์ครั้งแรกนี้มีเฮดไลน์เนอร์คือยูกิ เซ็ตสึนะ (CV.คุสุโนกิ โทโมริ) ที่ได้รับเลือกจากการโหวตหาเฮดไลน์เนอร์ในช่วงเดือนมิถุนายนค่ะ

อนึ่ง เนื้อหาของเพลงทุกเพลงล้วนมีที่มา ถ้าเป็นไปได้ ก่อนมาดูไลฟ์อยากให้ทุกคนอ่าน Kizuna Episode ตอนที่ 1-12 ของเด็กๆ นิจิกะซากิให้ครบ เพราะมีเนื้อเรื่องบอกที่มาของแต่ละเพลงว่าเป็นยังไงและมีความหมายแฝงอย่างไร ใจเราอยากเขียนเอนทรี่สรุปให้แต่เราก็มีงานส่วนตัวเหมือนกันเลยไม่สะดวกเขียนค่ะ orz ส่วนตอนที่ 13 จะเป็นเรื่องหลังจากแสดงไลฟ์แล้ว ถ้าใครมีโอกาสลองหาอ่านกันดูนะคะ!

และแล้วก็เข้าสู่ช่วงเกริ่นความเป็นมาในการตัดสินใจไปไลฟ์อันเป็นเอกลักษณ์ของบทความเรา ~~(คิดเอง)~~ เพราะถ้าเราตัดสินใจไปแบบธรรมดา โลกจะไม่จำเราแน่นอน

ตั้งแต่ตามซีรีส์เลิฟไลฟ์มา เราไม่เคยไปไลฟ์ครั้งแรกเลยค่ะ อย่างตอนมิวส์มีไลฟ์ครั้งแรกนั่นเราก็ยังไม่รู้จักเลิฟไลฟ์ ตอน Aqours ที่มีไลฟ์วิวในไทยเราก็ติดสอบเลยไม่ได้ไปดู ครั้งนี้เราจึงตัดสินใจว่าไม่ว่ายังไงก็จะไปดูให้ได้ ไหนๆ ก็อยู่ญี่ปุ่น อยู่ในที่ที่สนับสนุนน้องๆ ได้อย่างเต็มที่ทั้งที มีหรือที่จะพลาด คิดได้ดังนั้นจึงซื้อแผ่นอัลบัมสองแล้วลงลุ้นตั๋วในอีพลัสไปวันละ 2 สิทธิ์ (1 โค้ดลงได้ทั้ง 2 วัน เรามี 2 โค้ดพอดี) แต่ขึ้นชื่อว่าตั๋วก็ใช่ว่าจะได้มาง่ายๆ หนแรกเลยนกไปตามระเบียบทุกสิทธิ์เลยค่ะ

หลังจากประกาศที่นั่งรอบแรกไม่นาน ทางเกมสคูลสตาร์ก็ประกาศว่าจะแจกโค้ดสำหรับลงลุ้นตั๋วรอบ 2 ในเงื่อนไขที่ไอดีนั้นเล่นผ่านเมนสตอรี่บทที่ 4 แล้ว เอาจริงๆ ก็ฟังดูยากเย็นกว่าเดิม เพราะใครๆ ก็เล่นสคูลสตาร์ จะเรียกว่าเป็นโค้ดที่ได้มาฟรีๆ ไม่ต้องเสียเงินซื้อเหมือนโค้ดรอบแรกที่มากับ CD ก็ว่าได้ ในครั้งนี้เราได้รับความกรุณาจากเพื่อนและคนรู้จักอีกหลายๆ คน จึงรวมสิทธิ์มาได้ทั้งหมด 11 สิทธิ์ และใน 11 สิทธิ์นั้น มี 1 สิทธิ์ที่สุ่มได้ไปดูไลฟ์วันที่ 2 ค่ะ ขอขอบคุณทุกคนที่ส่งมอบโค้ดให้เราอีกครั้งนะคะ (_ _) ดังนั้นบทความนี้จึงเลือกเขียนรีพอร์ตไลฟ์ทั้ง 2 วัน แม้วันแรกจะเป็นไลฟ์วิวก็ตามล่ะค่ะ

หมายเหตุ: ผู้เขียนโอชิอากุปองและอายูมุ ~~(และอาศัยบนเรืออานะอายุ)~~ แต่ก็รักน้องๆ ทุกคนนะคะ!!

สารบัญรีพอร์ทจ้า

FIRST LIVE DAY 1 Live Viewing

ในไลฟ์วิววันแรก เราเลือกไปดูที่โรง 京成ローザ10 เป็นโรงหนังที่อยู่ติดกับรถไฟสถานี 千葉中央 ด้วยความที่โรงหนังมี 2 ฟากคือฟากตะวันออกกับตะวันตก เราก็หลงทางไปตามระเบียบค่ะ ถ้าเป็นคนปกติเขาคงไม่หลงกัน เพราะมันลงรถไฟมาแล้วเดินไปนิดเดียวก็ถึงโรงหนังแล้วจริงๆ…

เราเพิ่งเคยเข้าโรงหนังและดูไลฟ์วิวที่ญี่ปุ่นเป็นครั้งแรก บรรยากาศในโรงค่อนข้างต่างจากที่ไทยเลยค่ะ อาจเป็นเพราะโรงหนังที่นี่เล็กด้วย (มี 74 ที่นั่ง คือมีความใกล้ชิดและอบอุ่นมาก) ประกอบกับอากาศที่เริ่มหนาวแล้วเลยไม่ค่อยเห็นคนแต่งตัวแบบติ่งๆ มากเท่าไร ถ้าเป็นโรงหนังใหญ่ๆ ในเมืองหลักหลายร้อยที่อาจจะคึกคักกว่านี้ก็ได้ค่ะ

วิธีการเข้าไปดู (?) ไม่ยากเท่าไร เหมือนดูหนังปกติที่ไทย คือยื่นหางตั๋วให้พนักงานฉีก แล้วพนักงานจะให้ของแถมสำหรับคนที่ดูไลฟ์วิวคือโปสการ์ดในรูปขวา (ได้เหมือนของดีเลย์วิวที่ไทยเลยค่ะ) และใบเหลืองๆ ข้างหลังคือมารยาทในการรับชมไลฟ์วิวค่ะ หลักๆ ก็ไม่ให้ใช้แท่งไฟสีสว่างเกินไป กระทำการใดๆ ที่เป็นการรบกวนผู้ชมท่านอื่นค่ะ

พอเข้าไปในโรง จอจะฉายให้เห็นบรรยากาศก่อนเริ่มไลฟ์ ก็มีเปิดเพลงแล้วคนในไลฟ์ซ้อมคอลกัน ในส่วนของโรงไลฟ์วิวเราก็มีโบกแท่งไฟที่ยังไม่เปิดไฟเล่นๆ นิดหน่อย พอสัก 5 โมง 10 กว่านาทีก็เริ่มแสดงค่ะ

ตามสไตล์ไลฟ์เลิฟไลฟ์ที่เปิดมาด้วย VTR แนะนำตัวละคร+นักพากย์ ก็เปิดสีแท่งไฟตามกันไป หลังจากจบ VTR ก็เป็นเพลงรวมที่คุ้นเคยกัน โทคิเมคิรันเนอร์นั่นเอง

1. TOKIMEKI Runners – 虹ヶ咲スクールアイドル同好会

เปิดมาที่เพลงรวมตามสไตล์วงโซโล่ที่หลังจากนี้ไปมีเพลงรวมแค่เพลงเดียว (?) ทุกคนมาในชุดโซโล่อัลบัมแรกค่ะ ใจอยากพิมพ์ว่าทุกคนพัฒนาขึ้นกว่าตอนเดือนมีนาคม แต่ในความเป็นจริงคือยังไม่ว่างดูจวบจนวันนี้เลยค่ะ orz อย่างไรก็ตาม น้องๆ แสดงกันได้ดีทั้งในแง่ท่าเต้นและเสียงร้องล่ะค่ะ เพราะงานนี้ร้องสดทุกเพลงตั้งแต่เพลงรวมเพลงแรก โซโล่ทุกคนไปจนเพลงสุดท้ายเลยค่ะ!

MC แนะนำตัว

น้องๆ มีความคึกตั้งแต่เพลงแรก แต่ในความคึกก็มีคนที่ร้องไห้ตั้งแต่เริ่มเหมือนกัน ก็คืออากุปองลูกน้อยของเราเอง เสียงสั่นจนเดินไปกอดโทโมริรุเพื่อสงบสติอารมณ์ถึงได้กลับมาโอเคอีกครั้ง ส่วนคนที่พูดหลักๆ จะเป็นโทโมริรุที่ได้เป็นเฮดไลน์เนอร์ของไลฟ์ครั้งนี้นั่นเอง แล้วก็ค่อยเริ่มแนะนำตัวกันรายคนค่ะ

ชุนรุน (พากย์เอ็มม่า เวอร์เด้) ⇒ แนะนำตัวได้ปกติดี ราบรื่น ไม่มีสิ่งพีคเป็นพิเศษ

คาโอริน (พากย์โอซากะ ชิสึคุ) ⇒ ดูมีสติ แต่สติหลุดตรงที่ลืม Call & Response ของตัวเองซะงั้น

นัตจัง (พากย์มิยาชิตะ ไอ) ⇒ ร้อนแรงสมกับเป็นคุณไอ! มีบอกว่าอยากให้ทุกคนในที่นี้เร่าร้อนไปด้วยกัน

มิยุตัน (พากย์อาซากะ คาริน) ⇒ น้องโอเคดี มีในคอลเรสพอนด์ที่บอกว่าเหยื่อวันนี้ก็คือเธอ แล้วเพื่อนๆ โวยวายว่าอยากให้เลือกตัวเองบ้าง มิยุตันจึงชี้ไปทางฝั่งที่นั่งคนดูแล้วบอกว่า “ขอเชิญพวกเธอไปนั่งตรงนั้นก่อนนะ แล้วเดี๋ยวฉันจะเลือกให้เอง เอ้า ไปนั่งซะสิ” แต่ในความเป็นจริงก็ไปกันไม่ได้เลยยืนเจ็บใจ (?) กันอยู่บนเวทีค่ะ

โทโมริรุ (พากย์ยูกิ เซ็ตสึนะ) ⇒ ชอบเอเนอจี้เซ็ตสึนะสการ์เล็ตสตอร์มของน้องมาก

อากุปอง (พากย์อุเอฮาระ อายูมุ) ⇒ แม้น้องจะเกือบร้องไห้ไปตอนต้นๆ MC แต่ตอนนี้โอเคแล้ว

มายุจิ (พากย์นากาสึ คาสึมิ) ⇒ อินเนอร์ความเป็นคาสึมินของน้องช่างดี

อาคาริน (พากย์โคโนเอะ คานาตะ) ⇒ วันนี้อาคารินซบมายุจิค่ะ XD มีโจ๊กนิดหน่อยตรงที่คอลคานาตะจะมีให้พูดชื่อสถานที่จัดไลฟ์ แล้วเราดูไลฟ์วิวที่จิบะ ตอนตอบเลยมีคนบอกว่า “จิบะไง” แต่ในจอเขาก็พูดว่ามุซาชิโนะสปอร์ตพลาซ่ากัน (แบบมั่วๆ งงๆ เพราะชื่อยาวมาก)

ทานากะ (ที่จริงๆ ตั้งชื่อเล่นว่าจิเอมี่ แต่ทุกคนก็เรียกว่าทานากะอยู่ดี) (พากย์เท็นโนจิ รินะ) ⇒ มาพร้อมกับรินะจังบอร์ดสุดทันสมัย!! เป็นบอร์ดที่เจ๋งมากจริงๆ ค่ะ ประทับใจ แต่ก็มาพร้อมกับเสียงอู้อี้ๆ เพราะไมค์โดนบอร์ดปิดทับ ตลกตรงนี้…

DRAMA PART ①

หลังจากแนะนำตัวกันเสร็จแล้ว น้องๆ จะกลับเข้าไปหลังเวทีเตรียมขึ้นโซโล่เพลงกัน แต่ระหว่างนี้จะมีอนิเม? คั่น ไม่รู้ว่าควรเรียกแบบไหน แต่เป็นหน้าจอแบบเกมสคูลสตาร์ค่ะ

เผื่อใครนึกไม่ออก เป็นจอแบบนี้เลยค่ะ

เนื้อหาประมาณว่าใกล้จะโซโล่แล้ว ให้ทุกคนใจเย็นๆ กัน ค่อยๆ เตรียมตัว แม้จะพิมพ์เล่าได้สั้นมาก แต่ตัวเนื้อหาก็ยาวพอควร และเนื้อหาเป็นแบบเดียวกันกับของที่มีวันที่ 2 เปี๊ยบ จึงขอเรียนเชิญทุกท่านรับสารอย่างครบครันตอนดูดีเลย์วิวแทนนะคะ ฮือ

2. 夢への一歩 ⇒ 3. 開花宣言 – Uehara Ayumu (CV.Onishi Aguri)

เริ่มโซโล่คนแรกจากอากุปอง! น้องสวยมากจริงๆ ฮือ แต่เสียงน้องสูงแบบสู๊งมาก ปกติเพลงอายูมุก็เสียงสูงอยู่แล้ว แต่เราว่าเพราะน้องตื่นเต้นมันเลยสูงจนดูเพี้ยนๆ หลุดๆ ไปมากกว่าซะงั้น… จะบอกว่าไม่ได้มีแค่นี้ก็ดูเป็นเฮทเตอร์มากกว่ามีน้องเป็นโอชิ แต่ตอนเพลงยูเมะอิปโปน้องเสียงสั่นมาก บางท่อนก็ร้องไม่สุดเท่าไร จนมาเพลงไคกะเซ็นเก็นถึงชัดเจนว่าอากุปองร้องไห้ค่ะ ด้วยความที่เราดูไลฟ์วิวก็เห็นเค้าลางมาตั้งแต่ตาน้องแดงๆ น้ำตารื้นๆ แล้ว ไม่แปลกใจเลยทำไมเสียงสั่นกว่าปกติ แล้วน้องก็ร้องไห้จริงจังช่วงหลังจบท่อนฮุค 1 ที่ร้องขึ้นต้นว่า あなたの声は水となって ค่ะ หลังจากท่อนนั้นมาคือเสียงสูดน้ำมูก เสียงอะไรก็มาหมด (…) บางท่อนก็เสียงหายไปเลยเพราะร้องไห้อยู่ แต่น้องก็พยายามคุมตัวเองให้ร้องเพลงออกมาค่ะ คนเป็นแม่น้องที่ดูจากไลฟ์วิวคือปวดใจมาก อยากไปกอดโอ๋แล้วซับน้ำตาให้จริงๆ ; ; ตรงท่อนหลังさあ歌おうที่เป็นลาลาลาเลยเปล่งเสียงไปสุดเสียงเลยค่ะ ถึงเสียงเราจะส่งผ่านจอไปไม่ได้ แต่อย่างน้อยๆ ก็อยากตะโกนออกไปให้สุดแรงจริงๆ

แต่ถึงจะร้องไห้จริงจังแค่ไหน น้องก็พยายามร้องเพลงจนจบ แม้จะมีขาดช่วงบ้างไปบางท่อนแต่น้องทำดีที่สุดแล้ว! ฮือๆๆๆๆๆ

4. ☆ワンダーランド☆ ⇒ 5. ダイアモンド – Nakasu Kasumi (CV.Sagara Mayu)

ยังไม่ทันจะหายเศร้าจากอากุปอง พอจบไคกะเซ็นเก็น เพลงวันเดอร์แลนด์ก็ขึ้นแทรกมาอย่างว่องไวค่ะ 5555555 เย่ๆ มาแต่ไกลเลย แบบภาพรวมคือน้องแสดงดีมาก เพลงคาสึมิเป็นเพลงที่เอนเตอร์เทนคนดู (มีท่อนให้คอลร่วมไปด้วยเยอะอันดับต้นๆ) และมายุจิก็ร้องและเต้นได้ดีมากเลยค่ะ เรายกให้เป็นคนที่แสดงโซโล่ได้สนุกที่สุดอันดับแรกของวันนี้เลย!

ในเพลงวันเดอร์แลนด์จะมีมายุจิออกมาโบกธงอาณาจักรคาสึมินด้วย เป็นธงใหญ่ๆ เลย แล้วผู้ชมก็จะโบกธงเหลืองอันเล็กๆ ที่เป็นของขายหน้าคอนตอบ แล้วหลังจากวันเดอร์แลนด์ก็เป็นไดมอนด์ เป็นอีกหนึ่งเพลงที่น่ารักและคึกคักสุดๆ ก่อนจะมาเราไม่ได้ซ้อมคอลหรืออะไรมาเยอะเพราะยุ่งมาก แต่ส่วนมากถ้าร้องเพลงตามได้ก็คอลได้แหละค่ะ (?) ยิ่งไดมอนด์ที่มีแอลโอวีอีคาสึมินนี่ตะโกนจนแทบก้าวขาเข้าไปอยู่ในอาณาจักรคาสึมินเลย ใครสายคอลมันๆ อย่าพลาดเพลงคาสึมิ ไอ รินะเลยนะคะ!

6. オードリー ⇒ 7. あなたの理想のヒロイン – Ousaka Shizuku (CV.Maeda Kaori)

https://twitter.com/kaor1n_n/status/1206174863397797888

หลังจากมันๆ กันไปแล้วก็ตัดอารมณ์กลับมาที่เพลงคูลๆ กับเพลง Audrey คาโอรินเปิดตัวมาพร้อมกับเสื้อโค้ทสีแดงเข้มและร่มขาวที่ดูดีๆ หนึ่งคันค่ะ (ชุดอย่างในรูปเลย สวยม้าก) อันนี้วิดีโอที่เป็นฉากหลังทำเป็นม้วนฟิล์มให้ด้วย เพลงของชิสึคุทั้งสองเพลงจะมีอิมเมจต่างกันออกไป ซึ่งคาโอรินก็แสดงออกได้ดีทั้งคู่ค่ะ

ฝั่งเพลง Audrey ชิสึคุจะดูขรึมๆ หน่อย ตลอดการแสดงเพลงนี้จะใช้ร่มประกอบแทบตลอดเวลา และที่สำคัญคาโอรินแสดงออกทางสีหน้าได้ดีมากค่ะ สมกับที่เป็นคนพากย์ชิสึคุที่อยู่ชมรมการแสดงมาก พอใกล้ๆ จบเพลง คาโอรินจะถอดเสื้อโค้ทออกแล้วด้านในเป็นชุดโซโล่ปกติแทน เตรียมร้อง あなたの理想のヒロイン ต่อค่ะ อย่างที่ว่าไปคือเราชอบเพลงทั้งสองเพลงก่อนจะรู้ที่มาที่ไป ต่อให้ไม่มีคอลก็ยืนฟังเพลินๆ ได้เลยค่ะ

MC อากุปอง มายุจิ คาโอริน

ไลฟ์จะดำเนินในรูปแบบนี้ทั้งสองวันค่ะ คือทุกๆ 3 คนจะมี MC คั่น 1 MC เนื้อหาจะพูดถึงการแสดงโซโล่ของตัวเองกับตบมุกกันฮากระจาย (?) เท่าที่จดมาและจำได้ ใน MC นี้จะพูดถึงเรื่อง

① มายุจิกับคาโอรินแซวอากุปองว่าร้องไห้เหรอ ร้องไห้นี่นาตอนแสดงอะ ขยี้เพื่อนหนักมาก แต่อากุปองก็ปฏิเสธท่าเดียว บอกว่าไม่ได้ร้องนะ ใครเขาร้องไห้กัน มีที่ไหน ไม่มี๊ (เสียงสูง)

② แสดงความยินดีที่คาสึมิได้ที่ 1 ตอนโหวตเลือกเพลงโซโล่พร้อม PV

③ มายุจิหยิบธงอาณาจักรคาสึมินมาโบกโชว์ด้วย ที่ขายธงอันเล็กให้เพราะได้จะมีคนโบกตอบเรอะ บ้าจริง!

หลังจากจบ MC สามคนนี้ก็ส่งไม้ต่อให้เพื่อนอีก 3 คนที่จะมาร้องโซโล่ต่อค่ะ

8. 友＆愛 ⇒ 9. めっちゃGoing!! – Miyashita Ai (CV.Murakami Natsumi)

นัตจังเปิดตัวมาพร้อมกับรถเลื่อน เป็นคนแรกที่ได้นั่งรถเลื่อนแล้วแสดงเลย แต่น้องจะลงจากรถเลื่อนหลังจากจบเพลงยูแอนด์ไอล่ะ

เพลงของคุณไอก็เป็นเพลงที่คึกทั้งสองเพลงเลยเหมือนกัน จัดว่าแสดงได้สนุกสนานสมกับเป็นคุณไอ และในเพลงยูแอนด์ไอมีโบกแท่งไฟตามท่าเต้นท่อนฮุคด้วยค่ะ ถึงจะบอกว่าตามท่าเต้น แต่ก็เป็นท่าที่ชูแขนขึ้นทั้งสองข้าง เบี่ยงไปทางซ้ายทีขวาทีตามจังหวะค่ะ ส่วนเมจจะโกอิ๊งน้องก็แสดงได้คล่องขึ้น แต่พอเข้าช่วงท้ายๆ เพลงจะมีจุดที่น้องหายใจไม่ทันโผล่มาบ้าง เข้าใจว่าเพลงคุณไอนี่ใช้แรงเยอะเหมือนกัน แล้วยิ่งเป็นไลฟ์วันแรกด้วย น้องทำดีที่สุดแล้วนัตจัง!

10. ドキピポ☆エモーション ⇒ 11. テレテレパシー – Tennoji Rina (CV.Tanaka Chiemi)

รินะเป็นอีกคนที่เราฟังเพลงบ่อยเหมือนกัน รู้สึกว่านอกจากคำว่าทุกคนแสดงดีก็ไม่ได้เขียนคอมเมนต์ความรู้สึกเพิ่มเลย (ฮา) แต่คิดว่าแสดงดีกันจริงๆ ค่ะ ทานากะน่ารักม้าก ใส่ความเป็นรินะจังน้องน้อยไปเต็มที่เลย

ในส่วนของเพลงโดคิปิโปะจะแสดงบนเวที และคอลมันมาก ทุกท่อนฮุคตรงส่วนที่ร้องว่าคิระคิระ คากายาคุนั่นมีพูดซ้ำตามหลังแทบทุกคำ เราชอบมากเลยค่ะฮือๆๆๆ อยากไปดูดีเลย์วิวอีกรอบเพื่อตะโกนคอลให้สุดคอจริงๆ

ส่วนเทเลเทเลพาธี ทานากะจะนั่งรถเลื่อนค่ะ อันนี้ก็มีโบกแท่งไฟแบบที่ปัดน้ำฝนทุกท่อนฮุค ที่เป็นโบกซ้ายขวาไปมา เหนือสิ่งอื่นใดคือทานากะมีพร็อบเป็นเทเลพาธีสติ๊ก เป็นอุปกรณ์สำหรับส่งเทเลพาธีไปหาทุกคนด้วย

12. My own Fairy-Tale ⇒ 13. 眠れる森に行きたいな – Konoe Kanata (CV.Kito Akari)

ว่าไงดี อาคารินแสดงเสน่ห์ความเป็นคานาตะออกมาได้เต็มที่และตรึงใจจนเราติดเพลงแฟรี่เทลไปเลยค่ะ ใจสั่นหวั่นไหวไปกับเสียงอาคารินที่ฟอร์มดีสุดๆ ส่วนเพลงเนมุเรรุก็มาพร้อมกับเตียงนอนและท่าเต้นน่ารักๆ ถึงเพลงหลังจะเป็นเพลงช้า แต่เสียงอาคารินฟังเพลินจนไม่ง่วงเลยค่ะ ปกติเราไม่ค่อยเปิดฟังเท่าไร แต่ตอนนี้ดันติดใจเข้าให้แล้วค่ะ 55555

MC นัตจัง ทานากะ อาคาริน

หลังจากจบเพลงเนมุเรรุไปที่ท่อนโอยาสุมิ อาคารินก็ล้มตัวลงนอนกับเตียงแบบน่ารักๆ แล้วก็นิ่งเหมือนหลับจริงไปเลยค่ะ ตอน MC จึงเริ่มที่นัตจังกับทานากะคุยในฐานะตัวละครว่าทำไงดี คานาตะซังหลับไปแล้ว งั้นต้องปลุกแล้วล่ะ! ทุกคนในฮอลเลยได้ตะโกนปลุกคานาตะไปพร้อมๆ กับไอและรินะค่ะ

พอตื่นปุ๊บ คานาตะก็ชวนน้องๆ นอนต่อแบบขำๆ แล้วพอลุกจากเตียงกันก็เป็น MC จริงจังค่ะ

① พอพูดถึงเพลงยูแอนด์ไอ ทานากะกับคาโอรินก็มีทำท่ายืดแขนแบบท่าเต้นไอด้วยค่ะ น่ารักดี

② แนะนำเทเลพาธีสติ๊ก ในจอไลฟ์วิวนี่คือซูมแล้วซูมอีกจนเห็นว่าเป็นรูปน้องแมวที่รินะชอบ (ตัวรินะเองก็เลี้ยงแมวโรบอต ชื่อน้องอลันด้วยค่ะ)

14. Evergreen ⇒ 15. 声繋ごうよ – Emma Verde (CV.Sashide Maria)

เพลงเอ็มม่ามีจุดเด่นตรงที่ไม่ว่าจะเพลงแรกหรือเพลงสอง คนก็ปรบมือเชียร์กันทั้งเพลงเลยค่ะ ส่วนเราที่เหนื่อยล้าก็โบกแท่งไฟไปตามระเบียบ ทั้งสองเพลงเป็นเพลงที่ฟังแล้วรู้สึกผ่อนคลาย ฟังได้เรื่อยๆ พอๆ กับเพลงอาคารินด้านบนเลยค่ะ

ที่เซอร์ไพรส์มากคือเพลงโคเอะสึนาโกโยะเปิดตัวมาพร้อมกับแดนเซอร์น้องๆ วัยประถมค่ะ น้องๆ เก่งกันมากเลย เป็นเด็กวัยใสที่เต้นไปพร้อมกับชุนรุนแบบเข้ากันมาก เป็นเวทีที่สดใสสุดของวันแล้วค่ะ ในโรงไลฟ์วิวเองก็ตกใจเหมือนกันที่มีเด็กๆ ออกมาวิ่งเล่นบนเวที แต่ถ้ามองจากที่มาของเพลงก็ไม่ค่อยแปลกใจเท่าไร…

16. Wish ⇒ 17. Starlight – Asaka Karin (CV.Kubota Miyu)

มิยุตันโผล่มาพร้อมกับเก้าอี้หนึ่งตัวค่ะ (?) เก้าอี้จริงๆ ตอนต้นเพลง Wish มิยุตันนั่งเก้าอี้ เดินวนไปวนมารอบเก้าอี้ ขึ้นเหยียบบนเก้าอี้ (!?) อยู่กับน้องเก้าอี้ทั้งเพลงเลย เป็นอีกคนที่เพลง1 กับ 2 คนละอารมณ์ ซึ่งก็มีที่มาจากเนื้อเรื่องคิสึนะเช่นกัน ฉากเพลง Wish จะเป็นเมืองยามค่ำคืนล่ะค่ะ

หลังจากจบ Wish ก็มา Starlight ที่ทุกคนรู้จักกันและมีท่าเต้นสุดฮอต (?) อันเป็นที่เลื่องลือ มิยุตันก็สลับโหมดแสดงทั้งสองเพลงได้อย่างชัดเจนดีค่ะ

18. CHASE!! ⇒ 19. MELODY – Yuki Setsuna (CV.Kusunoki Tomori)

เซ็ตสึนะ สาวน้อยผู้มากับไฟ เพราะเพลงเชสมีไฟ (ไฟจริงๆ) พุ่งตรงขอบเวทีบ่อยเหลือเกิน ถึงจะไม่ได้อยู่ในสถานที่จริง แต่สัมผัสได้ถึงความเร่าร้อนทะลุออกมานอกจอเลย… จะชมว่าเจ๋งทั้งเพลงก็ใช่ ที่ชอบมากที่สุดเป็นตอนที่น้องเยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย้ตอนเพลงท่อนท้ายค่ะ แสดงพลังเสียงออกมาสุดยอดมาก พูดแล้วเพลงน้องก็มีท่อนที่ดูเย้ๆ ทั้งสองเพลงเลย 5555

ส่วนเพลงเมโลดี้คือสนุกกว่าที่คิดไว้มากค่ะ เพราะเริ่มเพลงมา โทโมริรุให้ส่งสัญญาณให้ผู้ชมเปล่งเสียงไฮ่ๆๆๆๆด้วยจังหวะที่เร็วมาก เร็วจนเหนื่อยเลยค่ะ 555555

MC ชุนรุน มิยุตัน โทโมริรุ

เนื่องจากก่อนเข้า MC จะจบที่โซโล่เซ็ตสึนะ โทโมริรุจึงพูด MC เดี่ยว ขอบคุณทุกคนที่เลือกเซ็ตสึนะเป็นเฮดไลน์เนอร์ก่อนแป๊บหนึ่ง แล้วเรียกชุนรุนกับมิยุตันมาคุยเรื่องเพลงของตัวเองค่ะ

① มิยุตันกับโทโมริรุมีเต้นล้อท่าเต้นของชุนรุนที่เต้นกับเด็กๆ

② โทโมริรุถามคนดูว่าเร่าร้อนกันไหม มีไฟพุ่งออกมาด้วยนะ แต่ทางฉันร้อนกว่าค่ะเพราะใกล้มาก (…)

DRAMA PART ②

เริ่ม MC มาที่เซ็ตสึนะกลับมาห้องพักนักแสดงแล้วไม่เจอใครเลย ทุกคนหายไปไหนกันหมดคะ ออกมาเถอะค่ะ เมื่อกี้ยังอยู่ตรงนี้อยู่เลยนี่นา แล้วภาพก็ตัดไปที่ 8 คนที่เหลือซ่อนตัวกันอยู่ในตู้? หรือสักที่ที่เซ็ตสึนะมองไม่เห็น มีคาสึมิที่เหยียบเท้าคานาตะด้วย…

ที่ทุกคนมาซ่อนตัวเพราะเตี๊ยมกันว่าจะขอบคุณเซ็ตสึนะที่มาเป็นเฮดไลน์เนอร์ให้ แล้วจะเซอร์ไพรส์ก็เลยมาหลบกันก่อน ระหว่างที่ซ่อนตัวก็มีพูดซ้อมด้วยเสียงกระซิบกระซาบกันด้วย น่ารักดีค่ะ ♥ ประโยคที่พูดขอบคุณจะเริ่มจากอายูมุพูดส่งสัญญาณให้ว่าเซ็ตสึนะจัง ขอบคุณที่มาเป็นเฮดไลน์เนอร์ให้นะ แล้วก็นับหนึ่งสอง ทุกคน (รวมถึงคนดูด้วย) จะพูดว่าขอบคุณ (อาริกาโตะ) พร้อมกันค่ะ

หลังจากจบฉากด้านบนไป เซ็ตสึนะก็ขอบคุณทุกคนอีกครั้ง ที่ไลฟ์นี้ประสบความสำเร็จได้เพราะมีทุกคนคอยซัพพอร์ต เพราะงั้นขอบคุณทุกคนเช่นกันค่ะ

แต่ทุกคนลืมอะไรกันไปรึเปล่าคะ พวกเราเองก็มีของขวัญที่อยากมอบให้คุณ (คนดู) ด้วยนะคะ ของขวัญที่ว่าคือเพลง Love U my friends ที่เด็กๆ แต่งเพื่อขอบคุณเรานั่นเองค่ะ

20. Love U my friends – 虹ヶ咲スクールアイドル同好会

ทุกคนกลับขึ้นเวทีมาพร้อมกับชุดเลิฟยูมายเฟรนด์ค่ะ เป็นอีกหนึ่งเพลงรวมที่สดใส น้องๆ ทุกคนน่ารักกันมากค่ะ เวลาพิมพ์ชมแบบนี้เหมือนเป็นคนไร้คลังศัพท์ในหัว แต่น่ารักกันจริงๆ นะคะ ฮือ

พอแสดงเสร็จก็มีทักทายกันนิดหน่อยแล้วกลับเข้าหลังเวทีไปค่ะ ในเมื่อแสดงจบไปทุกเพลงแล้วก็ถึงช่วงเวลาอังกอร์ที่แสนจะบีบหัวใจ ชวนให้ตะลึงกันทั้งโรงไลฟ์วิว และคิดว่าคนที่ไปดูไลฟ์ในที่จริงก็คงตกใจไม่แพ้กัน…

DRAMA PART ③

พออังกอร์ไปสักระยะ ดราม่าพาร์ทจอสคูลสตาร์อันแสนคุ้นเคยก็กลับขึ้นมาค่ะ เนื้อหาเป็นทุกคนที่อยู่หลังเวทีคุยกันว่ามีคนขออังกอร์พวกเราด้วย แต่ด้วยนิจิกะซากิเป็นสคูลไอดอลแบบโซโล่ เด็กๆ ทุกคนจึงแย่งกันว่าใครจะออกไป คนนู้นก็อยากออก คนนี้ก็อยากออก จนอายูมุเสนอว่าให้เซ็ตสึนะจังที่เป็นเฮดไลน์เนอร์ออกไปอังกอร์ดีไหมจ๊ะ แต่เซ็ตสึนะก็ปฏิเสธอีกว่าตัวเองได้แสดงปิดท้ายแล้ว ให้คนอื่นออกไปน่าจะดีกว่า วิธีที่ดีที่สุดจึงกลายเป็นให้เรา (คนดู – อะนะตะในเกม) เป็นคนเลือกว่าให้ใครออกไปอังกอร์ดี ซึ่งวิธีเลือกคือให้ทุกคนที่อยู่ในฮอลเปิดแท่งไฟนิจิกาคุ (เฉพาะนิจิกาคุเท่านั้นนะ) เป็นสีเมมเบอร์ที่อยากให้ออกไปอังกอร์ แล้วทางทีมงานจะนับคะแนนว่าแท่งไฟนิจิกาคุเป็นสีไหนมากสุด คนนั้นจะได้รับเลือกให้ออกไปค่ะ

ไม่แน่ใจว่าทางทีมงานนับกันยังไง แต่เห็นจั่วหัวว่าเฉพาะแท่งไฟนิจิกาคุแล้วก็คิดว่าอาจจะมีเซ็นเซอร์ในไลฟ์ที่ไว้ใช้นับจำนวนก็ได้ค่ะ ถือว่าไฮเทคไม่เบา แต่ก็บีบใจไม่แพ้กันเหมือนกันที่เลือกคนที่ออกมาอังกอร์ได้แค่คนเดียว

ENCORE ① CHASE!! – Yuki Setsuna

คนที่ได้รับเลือกให้อังกอร์คือเซ็ตสึนะนั่นเอง มาในเพลงเชสมันๆ กันอีกรอบ โบกแท่งไฟกันจนแขนหลุดก็งานนี้แหละค่ะ

ENCORE ② TOKIMEKI Runners – 虹ヶ咲スクールアイドル同好会

ส่วนเพลงอังกอร์อีกเพลงเป็นโทคิเมคิรันเนอร์ที่ทุกคนนั่งรถเลื่อนไปรอบๆ อารีน่าค่ะ ต้องบอกว่าจนถึงตอนนี้กล้องในไลฟ์ดีมากๆ ไม่มีเบลอหรืออะไรเลย ทั้งการตัดสลับ มุมกล้อง หรือคนแสดงเองก็เล่นกล้องเก่งกันหลายคนเลย

MC รวมทุกคน

หลังจากลงรถเลื่อน โทโมริรุ (น่าจะใช่) ก็พูดว่า “ตกใจละสิที่ให้โหวตเลือกคนอังกอร์ให้ออกไปได้แค่คนเดียว ฉันก็ตกใจเหมือนกันค่ะ” ถึงจะดูโหดๆ แต่ก็สมกับเป็นนิจิกาคุที่ดำรงตนอยู่ในผลโหวตมาตลอดสามปี (ฟังดูสยองขวัญเป็นบ้า พวกหนูไม่ควรชินกับระบบบ้านี่) พอคุยกันเสร็จก็ตามสไตล์ไลฟ์เลิฟไลฟ์อีกแล้ว คือประกาศข่าวนั่นเอง โดยข่าวที่ประกาศมีดังนี้

① รายการวิทยุต้อนรับปีใหม่ ตั้งแต่วันที่ 1-3 มกราคม

② แฟนบุ๊กเล่มแรก

③ การ์ด UR สคูลสตาร์ของนิจิกาคุทุกคน!!

④ ปก CD ยูนิต

ในบรรดา 4 ข่าวนี้เรากรี๊ดกับการ์ด UR มากที่สุดแล้วค่ะ ฮือๆๆๆๆๆ นั่งสวดภาวนามาสามเดือนว่าเมื่อไรจะมี UR อายูมุ ในที่สุดน้องก็มาสักที!! จะเก็บเงินหยอดกระปุกและสะสมเพชรในเกมจนกว่าจะมาเลย แต่คงอีกสักพักเพราะมีกันตั้ง 9 คนเชียว

หลังประกาศข่าวเสร็จก็เป็นบอกความรู้สึกไลฟ์วันนี้ เรียงลำดับการพูดตามลำดับการโหวตเฮดไลน์เนอร์แบบไล่ไปจนคนที่ได้ที่ 1 ค่ะ

ส่วนมากทุกคนจะพูดแนวๆ ขอฝากนิจิกะซากิหลังจากนี้ด้วย/ช่วยเชียร์กันต่อไปด้วย เพราะงั้นด้านล่างจะเขียนความรู้สึกของทุกคนเท่าที่จดมาได้+ละประโยคข้างต้นไปนะคะ

ชุนรุน ⇒ ในไลฟ์ครั้งนี้ฉันพยายามปรับแก้ข้อผิดพลาดหรือส่วนที่ทำได้ไม่ดีตอนงาน 校内マッチングフェスティバル เพราะอยากเห็นรอยยิ้มของทุกคนฉันถึงพยายามได้ และวันนี้ฉันก็ดีใจมากเลยค่ะที่ได้เห็นรอยยิ้มของทุกคน

ทานากะ ⇒ พวกเราทุกคนทำกิจกรรมกันแบบโซโล่ ฉันรู้ว่าต่อให้ไม่อยากทำแต่ก็เผลอเอาตัวเองไปเทียบกับคนอื่นเข้าจนได้ พอเห็นทุกคนแสดงบนเวทีก็คิดว่าทุกคนเปล่งประกายกันเหลือเกิน เทียบกับตัวเองที่ไม่ได้ความแล้วก็ทำเอาหงอยไปเลยเหมือนกัน แต่ทุกครั้งที่เฟลก็ได้เพื่อนๆ 8 คนคอยให้กำลังใจอยู่เสมอ ฉันชอบเวลาที่ทุกคนคุยเรื่องสัพเพเหระกันหลังเวทีมากเลยค่ะ เพราะคุยแล้วรู้สึกสบายใจ และถึงจะพูดอยู่ตลอดแต่ก็ขอพูดอีกครั้งว่าเพราะมีทุกคนที่คอยเอาใจช่วยอยู่เสมอ ฉันถึงยืนบนเวทีแบบนี้ได้ค่ะ

คาโอริน ⇒ มีพูดถึงร่มที่ใช้แสดงเพลง Audrey นิดหน่อย + บอกว่าชิสึคุนี่เป็นที่รักของทุกคนจริงๆ ด้วยค่ะ ตัวเองก็รักทุกคนเหมือนกัน รวมถึงเพื่อนในวงด้วย ขนาดวันก่อนขึ้นแสดงยังมีไลน์มาในไลน์กลุ่มว่าพรุ่งนี้มาพยายามไปด้วยกันนะตอนดึกๆ ดื่นๆ อยู่เลย และฉันจะไม่ลืมทิวทัศน์ที่ได้เห็นในวันนี้เลยค่ะ

อาคาริน ⇒ ฉันอยากเจอทุกคนมาตลอดเลยค่ะ ไลฟ์วันนี้สนุกมากจริงๆ นะ (แล้วก็มีเพลงไหนสักเพลง) ที่ฉันโผล่ไปทักทายคนดูข้างๆ เวที แต่คนดูไม่รู้ว่าฉันกำลังโบกไม้โบกมือทักทายอยู่ พอมีคนหันมาแบบรู้สึกตัวปุ๊บ เขาก็สะดุ้งตกใจน่าดู ฉันขำมากเลยค่ะ

นัตจัง ⇒ ตอนที่รู้ว่าตัวเองจะได้มาแสดงในฮอลที่จุคนร่วมหมื่นคนก็กลัวน่าดูเลยค่ะ ถ้าให้พูดคือฉันคิดเหมือนกับทานากะเลย คือทุกคนช่างเก่งและเปล่งประกายกันหมด แล้วตัวเองมีความสามารถมากพอที่จะยืนบนเวทีเดียวกันกับทุกคนได้หรือเปล่า ยิ่งพอได้พากย์ไอจัง ก็รู้สึกว่าไอจังนี่เป็นคนที่สุดยอดมากจริงๆ การที่เราจะพาตัวเองไปเห็นทิวทัศน์ใหม่ๆ ได้ ต้องใช้ความกล้าในการก้าวไปข้างหน้ามาก แต่ไอจังก็ทำได้ (สะอื้น) ตอนแสดงก็คิดได้เลยว่าไอจังสุดยอด นี่คือทิวทัศน์ที่ไอจังเห็นเหรอ สนุกสุดๆ ไปเลยนี่นา พอได้แสดงไลฟ์แล้วเห็นทิวทัศน์แบบเดียวกับไอจังแล้ว ฉันก็คงเข้าใกล้ไอจังขึ้นมาอีกหน่อยรึเปล่านะ ก็อยากขอบคุณทุกคนด้วยการทำให้ไลฟ์สนุกสนาน คึกคักกันให้สุดไปเล้ย

มายุจิ ⇒ ทุกคนคะ คาสึมินน่ารักมั้ยค้า (น่ารักจ้า) (เข้าโหมดจริงจัง!?) ขอบคุณทุกคนที่มาดูไลฟ์นะคะ ก่อนหน้านี้ฉันกังวลมากเลยค่ะว่าจะมีคนมาดูไลฟ์ของพวกเราไหม แต่พอเห็นใน SNS (คงเป็นทวิตเตอร์) ที่ทุกคนบอกว่าดีใจที่ถูกตั๋ว เศร้าใจที่วืดตั๋วแล้วก็สบายใจขึ้นมา ไม่ใช่ว่าดีใจที่วืดตั๋วนะคะ แต่ดีใจที่มีคนอยากดูพวกเรามากถึงขนาดนี้จนแสดงออกมาให้เห็นหลายแบบ เพราะงั้นถึงได้สบายใจค่ะ ขอบคุณมากค่ะ

ตอนไลฟ์ 校内マッチングフェスティバル ฉันเหนื่อยมากจริงๆ ตัวเองแสดงได้ไม่ค่อยดีด้วย ยิ่งพอรู้ว่าจะมีไลฟ์แรกอีกก็ยิ่งกว่าเดิมอีก ถึงไม่รู้ว่าตัวเองจะแสดงได้ไหม แต่ก็ตั้งใจซ้อมมาตลอดเลยค่ะ รู้สึกว่าตัวเองเข้าใกล้คาสึมินขึ้นมาอีกหน่อยแล้วค่ะ (แล้วก็มีที่มายุจิพูดอะไรสักอย่างโดยมีคำว่า大好きที่เซ็ตสึนะชอบย้ำบ่อยๆ โทโมริรุเลยแซวเล่นขึ้นมาว่านั่นบทฉันนะ! แล้วก็เดินเข้ามากอดด้วยความเข้าใจค่ะ เป็นภาพที่แสนน่ารัก)

มิยุตัน ⇒ ฉันดีใจที่ได้เจอทุกคนและได้ขึ้นแสดงไลฟ์ในฐานะคารินนะคะ พอคิดว่าไลฟ์แรกของนิจิกาคุมีชื่อของซีรีส์เลิฟไลฟ์อยู่ด้วย ก็อยากให้ความสำคัญกับการแสดงครั้งนี้ให้ออกมาดีที่สุด เพราะที่ผ่านๆ มาไลฟ์ของเลิฟไลฟ์มีอิมเมจที่ทำให้ทุกคนแฮปปี้ ตัวเองก็อยากทำให้ได้แบบนั้นบ้าง ว่าแต่ความสุดยอดของนิจิกะซากิได้ส่งไปถึงทุกคนไหมคะ นิจิกะซากิทุกคนสุดยอดไปเลยเนอะ!

อากุปอง ⇒ (ยังไม่ทันจะพูดอะไรก็เสียงสั่นจะร้องไห้แล้ว) ถึงจะปฏิเสธตอน MC ตอนแรกว่าไม่ได้ร้อง แต่ตอนแสดงฉันก็ร้องไห้จริงๆ นั่นแหละค่ะ เพราะต้องขึ้นแสดงเป็นคนแรกเลยเครียดมาก แต่ก็ดีใจที่ได้แสดงเพลง夢への一歩กับ開花宣言ให้ทุกคนได้เห็น ส่วนตัวฉันอินกับเพลง開花宣言ตั้งแต่ตอนอัดเสียงลงแผ่นแล้วค่ะ พอได้มาแสดงไลฟ์เลยยิ่งไปกันใหญ่ เพราะได้เห็นว่าพวกคุณทุกคนคอยเชียร์ฉันอยู่ตรงหน้าจริงๆ ประกอบกับเนื้อเพลงหลังท่อนฮุครอบแรกบอกว่า “ถึงจะมีวันที่ต้องก้มหน้าเศร้า แต่เพราะมีเธออยู่ถึงกลับมาเงยหน้าได้อีกครั้ง” ก็ยิ่งย้ำว่ามีเธออยู่จริงๆ นะ เลยร้องไห้ออกมาค่ะ

ฉันเองก็มีช่วงเวลาที่เจ็บปวดอยู่หลายช่วงเหมือนกัน แต่ฉันรักเลิฟไลฟ์มากจริงๆ ค่ะ ฉันดีใจที่ได้พากย์อายูมุนะคะ การได้ร้องเพลงในฐานะอายูมุให้กับพวกคุณคือความสุขของฉันค่ะ ที่ฉันมาถึงจุดนี้ได้คงเป็นปาฏิหารย์อย่างหนึ่ง จากนี้ไปก็ขอฝากตัวด้วยนะคะ

โทโมริรุ ⇒ ขอบคุณทุกคนที่เลือกฉันเป็นเฮดไลน์เนอร์ค่ะ จากนี้ไปจะขอพูดถึงเซ็ตสึนะจากมุมมองของตัวเองนะคะ เซ็ตสึนะเป็นเด็กที่มีช่วงเวลาที่ยากลำบากเยอะมาก ทั้งโดนปฏิเสธสิ่งที่ตัวเองรักที่สุด ไม่ได้รับการยอมรับจากใครเลย ถึงอย่างนั้นแล้วเซ็ตสึนะก็อยากทำให้โลกมีแต่สิ่งที่รัก
(เสริมคือเซ็ตสึนะมีความปรารถนาคือทำให้โลกนี้เต็มไปด้วยความรัก อยากให้ทุกคนซื่อตรงกับสิ่งที่ตัวเองชอบ ถ้าชอบอะไรก็พูดออกมาได้เต็มปากว่าชอบ ไม่ต้องเก็บไว้เพราะอายหรือโดนมองว่าแปลก)

ตอนที่รู้ว่าตัวเองได้เป็นเฮดไลน์เนอร์ทั้งๆ ที่ตัวเองก็ไม่ได้ร้องเต้นดีเลยแท้ๆ ก็กังวล แต่คิดว่าทุกคนเลือกฉันเพราะไว้ใจค่ะ ไม่รู้ว่าการที่ต้องเลือกคนคนเดียวแบบนี้เป็นเรื่องลำบากใจไหม แต่ทุกคนก็มีสิ่งที่ตัวเองรักต่างกันไป และแสดงออกมาในรูปแบบการโหวตให้คนที่ตัวเองรัก กล้าบอกเต็มคำว่าตัวเองชอบอะไร แบบนี้แปลว่าความปรารถนาของเซ็ตสึนะก็เริ่มเป็นจริงขึ้นมาแล้วหรือเปล่าคะ แล้วตอนนี้ทุกคนซื่อตรงกับสิ่งที่ตัวเองรักได้หรือยังคะ ฉันเชื่อว่าทุกคนจะเป็นคนที่ช่วยทำให้ความปรารถนาของเซ็ตสึนะเป็นจริงได้ค่ะ สัญญานะคะว่าจะซื่อตรงกับสิ่งที่ตัวเองรัก ขอบคุณที่มาในวันนี้มากค่ะ

พอจบ MC ของโทโมริรุ ก็เป็นอากุปองที่บอกทั้งน้ำตาว่าถึงเวลาที่ต้องจากกันแล้ว เลยรวมตัวกันขอบคุณทุกคนที่มาไลฟ์ค่ะ มีอากุปองที่ขอบคุณ “เธอ” ที่เป็นเพื่อนสมัยเด็ก มายุจิเลยมาขัดแล้วบอกว่าสำหรับคาสึมินแล้วคือรุ่นพี่ค่ะ ก็เถียงๆ กันแป๊บหนึ่งถึงเดินไปขอบคุณทุกคนทั่วเวที ทั้งด้านซ้าย ด้านขวาแล้วก็ตรงกลาง ปิดท้ายด้วยทุกคนเดินกลับเข้าหลังเวที แล้วโทโมริรุเข้าเวทีเป็นคนสุดท้าย ก่อนจะกลับไปก็โค้งหลังขอบคุณทุกคนอีกครั้งแล้วตะโกนเสียงดังว่า “รักที่สุดเลยค่ะ!”

พอจบไลฟ์วิววันแรก เราก็ออกจากโรงหนังแล้วนั่งรถไฟกลับบ้านแบบว่องไวค่ะ เพราะโรงหนังใกล้บ้านมาก 555555 ก่อนกลับก็แวะถ่ายรูปที่สถานีรถไฟสักหน่อย

พอกลับถึงบ้าน เราก็ตัดสินใจเขียนจดหมายให้อากุปองเพิ่มอีกแผ่นหนึ่งล่ะค่ะ ดีที่ยังไม่ปิดผนึกซองจดหมายเลยใส่เพิ่มลงไปอีกแผ่นได้ชิลๆ ซึ่งใจเราอยากพักผ่อนมากถึงมากที่สุดเลยค่ะ แต่ร่างกายไม่ให้ความร่วมมือเลยแม้แต่นิดเดียว วันถัดมาเลยกลายเป็นโต้รุ่งไปดูไลฟ์ซะงั้น ซึ่งบอกเลยว่าส่งผลลบกับชีวิตหนักมาก…

FIRST LIVE DAY 2 @ 武蔵野の森総合スポーツプラザ

เป็นการไปไลฟ์ที่จัดว่าซวยที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้ค่ะ เริ่มจากเราที่ได้นอนแค่ราวๆ 30 นาทีแล้วต้องรีบล้างหน้าล้างตา แต่งตัวไปขึ้นรถไฟรอบ 7 โมงครึ่ง ที่รีบไปเพราะเห็นเมื่อวานของหน้าไลฟ์ขายหมดเร็วมาก เลยอยากรีบไปให้เร็วที่สุดแบบเท่าที่ตัวเองไหว แต่ก็รับเช้าวันใหม่ด้วยการที่รถไฟดีเลย์เกือบ 1 ชั่วโมง เพราะมีคนโดดรถไฟสายที่เรานั่งในวันนั้นพอดีค่ะ -_- คือคุณเลือกโดดได้จังหวะมาก เป็นเช้าวันอาทิตย์แล้วไม่คิดว่าคนเขามีธุระต้องรีบเข้าเมืองกันเหรอ คือโกรธมากจริงๆ ค่ะที่ตัวเองตื่นเช้าแค่ไหนแต่ก็ไปสายกว่าที่คิดไว้เป็นชั่วโมงเพราะอุบัติเหตุไม่คาดฝันตามสไตล์ชาวเกาะซะงั้น ยิ่งจากบ้านเรานั่งไปมีรถไฟแค่สายเดียวที่นั่งไปได้ก็ยิ่งท้อแท้อะค่ะ orz สุดท้ายเราไปถึงที่จัดตอน 10 โมงนิดๆ สายจากเวลาที่คำนวณมาอย่างดีเป็นชั่วโมง…

เราก็ต่อแถวไปแบบสติเลือนรางหลุดลอย ไถทวิตเตอร์แล้วไถทวิตเตอร์อีก ฟังเพลงน้องๆ วนไปพยายามให้ตัวเองไม่ล้มตายกลางแถว (ระหว่างรอก็กินแซนด์วิชที่ซื้อมาเตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อวานไปพลาง) แต่ยิ่งเล่นทวิตก็ยิ่งหดหู่เพราะเห็นของที่อยากได้ประกาศว่าหมดเรื่อยๆ คือของเริ่มขายตอน 9.30 น. แต่ของเริ่มหมดตั้งแต่ 9.50 น. แล้ว เป็นสิ่งที่เราไม่เข้าใจมากๆ และหงุดหงิดมากค่ะ ขำไม่ออกจริงๆ เพราะของมันหมดเรื่อยๆ จนเราสิ้นหวัง ถ้าจำไม่ผิดคือแท่งไฟหมดตั้งแต่ 20 นาทีแรก ตามมาด้วยของประจำตัวของน้องๆ (ที่เราไม่ค่อยซีเรียส) แล้วก็ผ้าขนหนู เสื้อ จนอยากร้องไห้จริงๆ ก็ตอนที่อีกราวๆ 5 คนจะถึงคิวเราแล้วทีมงานประกาศว่าแพมเฟล็ตขายหมดแล้ว คือมายืนถึงตรงนี้แล้ว ต่อแถวเกือบ 2 ชั่วโมงแล้วจะไม่ซื้ออะไรกลับไปเลยก็เสียเที่ยวเหมือนกัน เลยซื้อโปสเตอร์ละเดินถือไปถือมาแบบเหนื่อยล้าค่ะ ง่วงก็ง่วง ของก็ไม่ได้ ไม่มีอะไรดีจนบอกเพื่อนว่าอยากนั่งรถกลับบ้านแล้ว แต่เพื่อนก็กล่อมให้อยู่ต่อด้วยเหตุผลหลายประการ เราเลยไปต่อแถว Kitchen Car แทนค่ะ

จะบอกว่าต่อแถวร้านน้ำนานกว่าต่อแถวซื้อของไปอีกค่ะ 555555555 ระหว่างต่อแถวก็วูบไปหลายรอบแต่ก็พยายามคงสติไว้ให้ได้ มีคุยกับเพื่อนว่ามันจะไม่ขายน้ำจนหมดใช่ไหม ไม่ไว้ใจอะไรแล้วอะ แต่สุดท้ายก็ไม่หมดนะคะ แถมยังได้โคลสเตอร์อายูมุมาปลอบใจด้วย อ้าก ชีวิตที่สุ่มอะไรได้เมนตัวเองภายในคราวเดียวช่างเลิศเลอที่สุด T – T

น้ำอิมเมจอายูมุเป็นน้ำที่มีส่วนผสมคือไซเดอร์+บับเบิลกัมไซรัปค่ะ รสชาติก็…หวานๆ ไม่แสบคอ อร่อยกำลังดี แต่ที่เลวร้ายมากคือบริเวณที่จัดไลฟ์อากาศหนาวมากค่ะ ลมพัดตลอดเวลา แล้วยังต้องกินน้ำเย็น เหมือนเอาตัวเองมาทรมาน เป็นสภาพดูดน้ำ 1 ครั้งแล้วหน้าสั่นหนึ่งทีอะค่ะ เหมือนจะมีความสุขแต่ความทุกข์นั้นมากกว่ายังไงก็ไม่รู้

พอกินน้ำเสร็จก็ได้เวลาเข้าสถานที่จัดงานพอดี รอบนี้ไม่ค่อยเห็นคนแต่งตัวจัดเต็มมากเท่าไร (ไม่นับอิตะแบ็กที่เห็นเป็นปกติ) หลักๆ ก็เพราะหนาวแหละค่ะ จะให้แต่งตัวเต็มยศก็อาจจะแข็งตายก่อนได้ดูน้องๆ ก่อน ที่แปลกใจนิดหน่อย (แต่ก็เป็นเรื่องปกติ) คือไลฟ์รอบนี้มีตรวจบัตรยืนยันตนก่อนเข้างานอย่างละเอียดด้วยค่ะ ไม่รู้ว่าอารีน่าตรวจเข้มด้วยไหม เพราะเราอยู่สแตนด์ชั้น 3 ทางเข้าฮอลจะอยู่คนละที่กับคนที่อยู่อารีน่า ก็ดีที่เราได้ตั๋วด้วยตัวเอง ชื่อตรงกับพาสปอร์ต ก็ไม่มีปัญหาอะไร พอเดินไปอีกนิดหน่อยจะมีตรวจกระเป๋า ซึ่งเราก็ผ่านทั้งสองด่านมาได้ด้วยดีค่ะ

พอเข้ามาแล้ว ทางขวาจะเป็นกล่องสำหรับใส่ของขวัญให้นักพากย์ ส่วนซ้ายมือเป็นสแตนด์ดอกไม้ของฝั่งต้นสังกัดและผู้เกี่ยวข้อง ตอนนั้นเราก็งงๆ หาสแตนด์ดอกไม้ฝั่งแฟนคลับไม่เจอ จนกลับบ้านมาถึงรู้ว่าสแตนด์ฝั่งแฟนคลับอยู่ด้านประตูทางเข้าของคนนั่งที่อารีน่าค่ะ = = ก็พอเข้าใจว่าสถานที่มันไม่อำนวยเท่าไร แต่ไปตั้งแยกแบบนั้น คนที่นั่งสแตนด์ชั้น2+3ก็อดไปดูกันพอดี ฟฟฟ

ผังที่แปะไปเป็นผังเวทีและที่นั่งค่ะ ตรงที่กากบาทไปคือไม่มี สีเทาตรงกลางคืออารีน่า สีส้มคือสแตนด์ชั้น 2 และสีเขียวคือสแตนด์ชั้น 3 ค่ะ ตรงจุดแดงๆ คือที่นั่งเราเองค่ะ ถึงจะอยู่ยอดดอยแต่ก็ไม่ไกลขนาดนั้นนะคะ เป็นไลฟ์ที่ได้เห็นน้องๆ ชัดที่สุดแล้ว… แต่มีข้อเสียตรงมุมที่เรานั่งมันมีแผงไฟบังจอตรงกลาง (บนเวทีมี 3 จอ คือจอใหญ่ตรงกลาง แล้วก็จอซ้ายจอขวาที่เล็กลงมาหน่อย) แต่ไม่เป็นไร เรายังมีจอขวาที่แสนใกล้ชิด และเวทีที่แค่ก้มมองก็เห็นลูกๆ อย่างชัดเจน!