[TH Translation] Q&A ฤดูหนาวกับฟุริริน!

สวัสดีค่ะ น้องใหม่ประจำเครือข่ายถังคุง แมกซ์เองค่ะ เนื่องด้วยวันนี้เป็นวันดีเหมาะกับการเปิดตัว เลยหยิบ Q&Aของฟุริริน (ฟุริฮาตะ ไอ) มาแปลให้ทุกคนได้อ่านกันในวันเกิดของเจ้าตัว (19 กุมภาพันธ์) ค่ะ! ขอขอบคุณทีมงานถังคุงทุกท่านที่ช่วยดูความถูกต้องของเนื้อหาด้วยค่า

Q&A ที่นำมาแปลมาจากนิตยสาร Seiyuu Animedia ฉบับเดือนม.ค. 2019 ในตัวเล่มมีบทสัมภาษณ์และภาพถ่ายแบบของฟุริรินทั้งหมด 30 หน้า ส่วนที่เราหยิบมาแปลเป็นส่วนเล็กๆ ในบทสัมภาษณ์ที่เป็นมุมถาม-ตอบคำถามกับฟุริริน (ふりりんに冬Questions!) โดยคำถามทั้งหมดจะเกี่ยวกับฤดูหนาวค่ะ คิดว่าถ้าทุกคนอ่านจบแล้วจะได้รู้จักกับฟุริรินมากขึ้นล่ะค่ะ :D

---

Q. พูดถึงฤดูหนาวแล้วนึกถึงอะไร
A. *โต๊ะอุ่นขาค่ะ ถึงจะเป็นของที่ทำให้เสียคนก็เถอะ~ (หัวเราะ) พอได้นั่งกับโต๊ะอุ่นขาสักครั้งแล้วทำเอาไม่อยากลุกไปเข้าห้องน้ำเลยค่ะ (หัวเราะแห้งๆ) ฤดูหนาวคราวก่อนก็โดนเล่นเข้าให้แล้ว ปีนี้เลยตัดสินใจว่าจะไม่เอาโต๊ะอุ่นขาออกมาค่ะ!

Q. ชอบฤดูหนาวตรงไหนบ้าง
A. หน้าร้อนเนี่ยยังไงก็ใส่ได้แค่เสื้อยืดกับกางเกงยีนส์เลยชอบฤดูหนาวตรงที่ได้สนุกกับการใส่ชุดที่เป็นแฟชันฤดูหนาวได้หลายแบบค่ะ แฟชันฤดูหนาวที่ชอบเป็นพิเศษคือการเลือกเสื้อโค้ตให้เข้ากับชุดค่ะ ฉันมีเสื้อโค้ตหลายสีหลายไซส์เลยค่ะ เพราะแค่เปลี่ยนเสื้อโค้ตก็ทำให้ภาพลักษณ์เปลี่ยนไปได้มาก อย่างฤดูหนาวปีนี้ฉันก็ซื้อเสื้อนอกสีชมพูมาแล้วค่ะ

Q. ชอบฤดูหนาวของจ.นางาโนะ (บ้านเกิดของฟุริริน) ตรงไหนบ้าง
A. แทนที่จะบอกว่าชอบต้องบอกว่าหนาวจนแสบไปหมดเลยค่ะ (หัวเราะ) แต่พอชินแล้วก็สบายกว่าที่คิดนะคะ

Q. แล้วไม่ชอบฤดูหนาวของจ.นางาโนะตรงไหนบ้าง
A. น่ากลัวตรงที่หิมะตกหนักจนรถขยับไม่ได้นี่แหละค่ะ

Q. จะรู้ได้ตอนไหนว่า “เข้าฤดูหนาวแล้วสินะ~”
A. ตอนที่อากาศเปลี่ยนแล้วได้กลิ่นของฤดูหนาวค่ะ ตอนที่ใบหน้ารู้สึกได้ว่ารอบๆ ถูกปกคลุมด้วยความเย็นเองก็ทำให้ฉันคิดว่า “เข้าฤดูหนาวแล้วนี่นา~” เหมือนกันค่ะ

Q. ความทรงจำที่มีเกี่ยวกับหิมะคืออะไร
A. ตอนม.ต้นฉันสวมชุดนักเรียนเดินฝ่าหิมะที่สูงเท่าเข่ากลับบ้านค่ะ เข่าก็เลยแดงไปหมดเลย แต่สนุกอย่างบอกไม่ถูกเลยนะคะ ยังจำได้อยู่เลยค่ะว่าเดินฝ่าไปพลางหยอกล้อกันไปมากับเพื่อนผู้หญิง 5-6 คน ด้วยเหตุนี้เองเลยทำให้ฉันเติบโตมาอย่างแข็งแกร่งค่ะ (หัวเราะ)

Q. พูดถึงของกินฤดูหนาวในจ.นางาโนะแล้วนึกถึงอะไร
A. พอเข้าเดือน 1-2 แล้วก็กิน*ซุนคิสึเคะบ่อยอยู่ค่ะ เป็นอาหารท้องถิ่นแถบคิโสะที่มีวัตถุดิบหลักคือหัวผักกาดแดง ส่วนอาหารมีรสเปรี้ยวล่ะค่ะ คุณย่า(ยาย)เองก็ทำให้ฉันกินที่บ้านบ่อยเหมือนกัน

Q. อาหารที่ต้องกินให้ได้เมื่อเข้าฤดูหนาวคืออะไร
A. หม้อไฟค่ะ! หมู่นี้ฉันชอบหม้อไฟมะเขือเทศมากค่ะ ตอนกินจะใส่เส้นราเมงยี่ห้อจิบิมารุโกะจังลงไปด้วยก็จะกลายเป็นราเมงซุปมะเขือเทศ อร่อยสุดๆ เลยนะคะขอบอก♪

Q. สิ่งที่ใส่ใจเวลากินหม้อไฟคืออะไร
A. อะไรหว่า… คงจะแค่ตักฟองน้ำซุปออกจากหม้อในทันทีละมั้งคะ แต่ทำไมฉันถึงถูกคิดว่าเป็น*ผู้คุมกฎหม้อไฟไปได้ก็ไม่รู้ ไม่ใช่แบบนั้นเลยสักนิด ฉันเคยจัดการหม้อไฟจริงๆ แค่ตอนที่ไปปาร์ตี้หม้อไฟกับเพื่อนครั้งเดียวเองนะคะ ขอยืนยันตรงนี้เลยค่ะว่าฉันไม่ใช่คนแบบนั้น! (หัวเราะ)

Q. เครื่องดื่มที่อยากดื่มตอนฤดูหนาวคืออะไร
A. โกโก้ร้อนค่ะ จริงๆ เมื่อกี้นึกถึงอย่างอื่นจนเกือบพูดออกไปแต่มันดูแก่ไปนิดเลยขอตอบว่าโกโก้ร้อนแบบน่ารักๆ แล้วกันค่ะ♪ (หัวเราะ)

Q. สถานที่ที่อยากไปเที่ยวตอนฤดูหนาวคือที่ไหน
A. อยากไปที่ๆ ดูแสงออโรราได้สักครั้งในชีวิตค่ะ!

Q. ความทรงจำเกี่ยวกับฤดูหนาวในวัยเด็กคืออะไร
A. พอหิมะทับถมจนเป็นกองแล้ว ฉัน คุณปู่(ตา)และน้องชายจะออกไปสร้างบ้านหิมะกันค่ะ ถึงตอนนี้หิมะจะไม่ทับถมกันมากขนาดนั้นแต่ตอนเด็กๆ เนี่ยหิมะตกหนักบ่อยมากเลยนะคะ

Q. พูดถึง “การไปเดทในฤดูหนาว” แล้วจะนึกถึงอะไรต่อ
A. นึกถึงคนจับมือกันที่ลานน้ำแข็ง…มั้งคะ (หัวเราะ) ก็นะ ถ้าฉันเล่นสเก็ตน้ำแข็งเป็นก็ดีอยู่หรอก แต่ฉันเล่นไม่เป็นเลยอยากหาคนมาช่วยสอนให้เหมือนกันค่ะ สมัครกันเข้ามาได้นะคะ! (หัวเราะ)

Q. ชอบกีฬาในฤดูหนาวไหม
A. ฉันเล่นสกีและสเก็ตน้ำแข็งไม่เก่งทั้งคู่เลยค่ะ ตอนประถมเคยเรียนในคาบพละและมีสอบด้วยก็จริงแต่ฉันอยู่ในระดับต้นมาตลอดเลยค่ะ แถมยังลงจากกระเช้าไม่เป็นอีกต่างหาก (หัวเราะ) มันไม่มีจังหวะบอกนี่นา อันนี้อาจจะนอกเรื่องไปหน่อย ตอนแข่งกีฬาสีที่ให้กระโดดเชือกเป็นทีมก็นรกมากค่ะ คิดว่าเป็นกีฬาที่สร้างความร้าวฉานในชั้นเรียนชนิดหนึ่งเลยค่ะ (หัวเราะ)

Q. ช่วงนี้ชอบสวมเสื้อนอกแบบไหน
A. หลังๆ มาฉันสวมเสื้อหนังบ่อยขึ้นล่ะค่ะ ที่จริงช่วงนี้ก็เอาแต่สวมชุดสีดำๆ ตลอดเลย

Q. ช่วงฤดูหนาวสวมชุดนอนแบบไหน
A. ยังไงก็ต้องสวมคาร์ดิแกนฟูๆ นุ่มๆ ค่ะ ไม่ก็สวมถุงเท้าแบบฟูๆ แต่เช้ามาก็ต้องถอดเนอะคะ (หัวเราะ) แล้วก็ผ้าพันท้องฟูๆ นุ่มๆ นี่มันก้อนขนเดินได้นี่คะ!

Q. ถ้าตอนเช้าลุกออกจากที่นอนไม่ได้จะทำยังไง
A. ก็ไม่ต้องออกสิคะ (หัวเราะ) ถ้ามันออกไม่ได้ก็ช่วยไม่ได้นี่นา (หัวเราะ) ถึงอย่างนั้นแล้วถ้าต้องตื่นจริงๆ คงให้ใครสักคนมาดึงผ้าห่มออกให้แหละค่ะ อ๊ะ แต่ฉันเป็นคนที่ตื่นนอนแล้วไม่หงุดหงิดนะคะ!

Q. วิธีคลายหนาวที่ใช้อยู่ตอนนี้คืออะไร
A. ผ้าพันท้องกับแผ่นร้อนกันหนาวค่ะ! แล้วก็ดื่มชาฝรั่งที่ใส่จิงเจอร์ไซรัปลงไปด้วย พอดื่มแล้วร่างกายจะอุ่นขึ้นมา แถมดีกับคอมากๆ ด้วยนะคะ!

Q. ช่วยแนะนำภาพยนตร์ที่เกี่ยวกับฤดูหนาวหน่อย!
A. แนะนำหนังเรื่อง “Tantei wa BAR ni iru (มีนักสืบอยู่ที่บาร์)” ค่ะ ฉากในเรื่องเป็นจังหวัดฮอกไกโดตอนฤดูหนาวเพราะงั้นฉากที่มีหิมะในเรื่องก็ชวนให้น่าจดจำดีค่ะ

Q. เพลงที่อยากฟังช่วงฤดูหนาวคือเพลงอะไร
A. Shiroi Koibito tachi (白い恋人達) ของคุณคุวาตะ เคสุเกะ ค่ะ

Q. โอเด้งที่ชอบกินเป็น 3 อันดับแรก
A. อันดับ 3 เนื้อวัว อันดับ 2 หัวบุก อันดับ 1 *โมจิคินจาคุค่ะ ส่วนหัวไชเท้ากับไข่ (ที่หลายๆ คนชอบกัน) เนี่ยสำหรับฉันแล้วฉันให้อันดับที่ต่ำลงไปหน่อยค่ะ

Q. สิ่งที่ตั้งหน้าตั้งตารอตอนอาบน้ำในช่วงฤดูหนาวคืออะไร
A. ฉันไปโรงอาบน้ำค่อนข้างบ่อยเลยค่ะตอนหน้าร้อนก็ไปนะคะ การได้แช่น้ำในอ่างใหญ่ๆ เนี่ยทั้งทำให้หายเหนื่อยแล้วก็รู้สึกดีเนอะคะ

Q. สิ่งที่บ้านฟุริฮาตะต้องทำเป็นประจำตอนปีใหม่คืออะไร
A. รวมญาติกันแล้วไปกินคาราอาเกะฝีมือคุณย่าค่ะ! คาราอาเกะของคุณย่าอร่อยที่สุดในโลกเลยนะคะ!

Q. เป็นคนที่ได้เงินปีใหม่มาแล้วใช้เลยหรือเก็บออม
A. เป็นคนขยันออมเงินค่ะ ตอนอยู่ม.ต้นเคยเอาเงินปีใหม่ที่เก็บมาตลอดไปซื้อของขวัญวันเกิดให้คุณพ่อกับคุณแม่ด้วยค่ะ

Q. ความทรงจำตอนงานเลี้ยงส่งท้ายปีคืออะไร
A. ต้นสังกัดฉันบังคับให้ทุกคนเข้าร่วมงานเลี้ยงส่งท้ายปีค่ะ ถึงจะพูดแบบนั้นก็เถอะแต่ก็ไม่ได้ให้ความรู้สึกว่าเป็นงานเลี้ยงเลย บอกว่าไปก๊งเหล้ากันคงเหมาะกว่าค่ะ

Q. ปีใหม่นี้เป็นปีใหม่ครั้งสุดท้ายของปีเฮเซแล้ว มีแผนจะทำอะไรพิเศษๆ ไหม
A. นั่นสิคะ… ถ้าไม่ต้องไปทำงานก็คงไม่ได้ทำอะไรเป็นพิเศษหรอกค่ะ คงกลับบ้านไปใช้เวลากับครอบครัวเหมือนปกติค่ะ

Q. ความทรงจำตอนไปขอพรปีใหม่คืออะไร
A. บ้านฟุริฮาตะไม่ไปขอพรปีใหม่กันนะคะเพราะงั้นที่มีในความทรงจำเนี่ยเคยไปขอพรแค่ 1-2 ครั้งเองค่ะ พวกเสี่ยงเซียมซีนี่นานๆ ทีเวลาไปเที่ยวช่วงหน้าร้อนก็ไปเสี่ยงตามศาลเจ้าอะไรไม่รู้ค่ะ ไอ้เจ้าเสี่ยงเซียมซีที่ว่าสำหรับฉันก็เหมือนไปขอพรปีใหม่นี่แหละค่ะ (หัวเราะ)

Q. เชื่อเรื่องซานตาคลอสจนถึงอายุเท่าไร
A. เชื่อสุดๆ จนถึงตอนม.1มั้งคะ (หัวเราะ) ตอนนั้นก็พอจะรู้บ้างรางๆ แต่ก็โดนคุณแม่พูดใส่ว่า “นึกว่ารู้อยู่แล้วซะอีก…” ค่ะ คือตอนนั้นฉันถูกคุณแม่วานให้หาของที่น้องชายอยากได้เลยพยายามทำเป็นใจนิ่งแล้วบอกกับตัวเองว่า “ว่าแล้วเชียว….” น่ะค่ะ

Q. ของขวัญวันคริสต์มาสที่ตราตรึงใจมากที่สุดคืออะไร
A. ตอนประถมฉันอยากเป็นนักเขียนการ์ตูน ตอนที่ได้รับของขวัญเป็นเซ็ตนักเขียนการ์ตูนก็ดีใจมากเลยค่ะ ทั้งโต๊ะไฟและสกรีนโทนอยู่ในเซ็ตเดียวกันเลย พอได้ปุ๊บก็รีบเอามาใช้เลยค่ะ เท่าที่จำได้ ตอนเด็กๆ ฉันได้ของที่ตัวเองอยากได้มาตลอดเลยค่ะ

Q. การใช้เวลาในวันหยุดฤดูหนาวที่ใฝ่ฝันเป็นแบบไหน
A. นอนเปื่อยใต้โต๊ะอุ่นขาค่ะ (หัวเราะ) ตอนเช้าก็ตื่นนอนแบบเปื่อยๆ แล้วไปนอนอ่านการ์ตูนใต้โต๊ะอุ่นขา… ยิ่งตอนกลับไปบ้านก็มีคนยกข้าวมาให้ถึงที่ด้วย ประทับใจจนคิดเลยค่ะว่า “ช่วงเวลาแห่งความสุขนี้นี่มันอะไรกัน!”

Q. ถ้าให้ใช้เวลาในฤดูหนาวอย่างไฮโซโก้หรูจะทำอะไร
A. ถ้าไม่ต้องคิดมากเรื่องเงิน ที่ในฝันที่อยากไปคงเป็นการไปดูแสงออโรรานั่นแหละค่ะ แล้วก็อยากน้วยพวกหมีขาวไม่ก็เพนกวินด้วย… ถ้าจะทำแบบนั้นคงต้องไปขั้วโลกเหนือไม่ก็ขั้วโลกใต้สินะคะ?

Q. ขอหนึ่งคำให้คนที่บรรลุนิติภาวะปีนี้!
A. คิดว่าเป็นช่วงเวลาที่จะได้ซึมซับอะไรหลายๆ อย่างเลยค่ะเพราะงั้นลองเก็บเกี่ยวประสบการณ์ที่ทำได้แค่เฉพาะช่วงนี้ดูนะคะ!

Q. ขอหนึ่งคำให้คนที่กำลังตั้งใจอ่านหนังสือสอบ!
A. การอ่านหนังสืออยู่ที่โต๊ะตลอดเวลาเนี่ยสำคัญก็จริงแต่ก็อย่าลืมหาเวลาผ่อนคลายด้วยนะคะ♡

Q. ถ้าพูดถึงปี 2018 ด้วยตัวอักษรคันจิเพียงหนึ่งตัวจะเลือกคันจิคำว่าอะไร
A. “色” (สีสัน) ค่ะ เป็นปีที่ฉันได้รับอะไรมาหลายอย่างมากจริงๆ แล้วก็ได้สีสันของตัวละครที่พากย์อยู่คอยช่วยไว้ด้วย กลับกันฉันก็คิดนะคะว่าฉันมอบสีสันต่างๆ ให้แฟนๆ ได้เห็นบ้างหรือเปล่านะ

Q. สุดท้ายนี้ถ้าให้ตั้งเป้าหมายปี 2019 ด้วยอักษรคันจิเพียงหนึ่งตัวจะเลือกคันจิคำว่าอะไร
A. คงเป็น “磨” (ขัดเกลา) ค่ะ อยากขัดเกลาตัวเองแล้วทุ่มเททำอะไรหลายๆ อย่างให้เต็มที่ค่ะ!

---

*โต๊ะอุ่นขา (こたつ) คือโต๊ะไม้เตี้ยที่คลุมด้วยผ้านวม ด้านในโต๊ะเป็นฮีทเตอร์

*ผู้คุมกฎหม้อไฟ (鍋奉行) คือคนที่คอยดูแลหม้อไฟ หยิบของลงหม้อ คอยบอกคนอื่นว่าตอนนี้ยังกินไม่ได้หรือกินได้แล้ว ส่วนที่ฟุริรินบอกว่า “ทำไมฉันถึงถูกคิดว่าเป็นผู้คุมกฎหม้อไฟไปได้ก็ไม่รู้” มีที่มาจากตอนที่ฟุริรินไปกินหม้อไฟกับไอแคน (โคบายาชิ ไอกะ คนพากย์สึชิมะ โยชิโกะ) และคินจัง (ทาคัตสึกิ คานาโกะ คนพากย์คุนิคิดะ ฮานามารุ) แล้วฟุริรินเจ้ากี้เจ้าการจนสองคนนี้บอกว่าเป็น “ผู้คุมกฎเหรอ” ค่ะ และเหตุการณ์นี้เป็นที่มาของ “นายช่าง” (職人) ที่เป็นชื่อเล่นของฟุริรินด้วยค่ะ (ข้อมูลจากรายการวิทยุ SCHOOL OF LOCK! 12/12/2017)

*โมจิคินจาคุ (餅巾着) (https://www.olive-hitomawashi.com/column/2018/03/post-1508.html)