[แปล] Collaboration Event Starlight -ReLIVE- X Steins;Gate

นานะออกมาข้างนอกและหาตัวเคียวมะจนพบ เมื่อพบแล้วจึงเข้าเรื่องทันทีว่าตัวเองกับเคียวมะไม่ได้เพิ่งเจอกันครั้งแรกใช่ไหม

นานะ: ในละครเวทีเรื่อง “บันไดนภาลัย” ที่ถูกแสดงซ้ำไม่รู้กี่รอบในที่แห่งอื่นจะมีคนที่ไม่ใช่นักเรียนโรงเรียนดนตรีเซโชอยู่ด้วยเสมอ ใช่ไหมล่ะคะ? โฮโออินซัง

เคียวมะ: หรือว่าเธอจะจำการย้อนกลับที่ผ่านมาได้… เป็นผู้มีรีดดิ้งสไตเนอร์อย่างนั้นเรอะ!?

นานะ: รีดดิ้งสไตเนอร์?

เคียวมะ: …เป็นคำเรียกปรากฏการณ์นี้ที่ฉันคิดขึ้นเองน่ะ อย่างเช่น…ในโลกใบนี้มีทางเลือกมากมาย สถานที่นี้ที่พวกเรายืนอยู่ตอนนี้ คือสถานที่หนึ่งที่ถูกเลือกจากตัวเลือกมากมายเหล่านั้น แต่ถ้ามีคนที่สามารถลองกลับไปแก้ไขตัวเลือกทั้งหมดนั่นซ้ำๆ ได้… เธอจะเรียกไอ้หมอนั่นว่าอะไรล่ะ?

นานะ: กลับไปแก้ไขได้…? นั่นน่ะ…อ๊ะ ไม่สิ… นั่นสินะคะ…ประมาณว่าผู้เดินทางข้ามเวลา?

เคียวมะ: นั่นสินะ…ถ้าใช้ชื่อนั้นแล้วเข้าใจเธอจะเรียกอย่างนั้นก็ได้ สมมติว่าผู้เดินทางข้ามเวลาคนนั้นแก้ไขโลกไม่รู้กี่ครั้งแล้วละกัน ถ้าอย่างนั้นตามทฤษฎีแล้วจะไม่มีใครจำเรื่องในไทม์ไลน์นั้นได้นอกจากผู้กลับไปแก้ไข แต่นานๆ ครั้งจะมีคนที่จำช่วงเวลาที่ย้อนกลับไปได้

นานะ: ซึ่งก็คือฉันสินะคะ…

เคียวมะ: …จากนี้ไปฉันพูดเรื่องเหลือเชื่อ เธอจะคิดว่าจริงหรือหลอกก็ตามสบาย แต่ช่วยฟังฉันจนจบด้วยเถอะ

เคียวมะเล่าว่าตัวเองคือผู้เดินทางข้ามเวลา ที่อยู่มาวันหนึ่งก็ได้รับข้อความจากอนาคต ว่าถ้าไม่หยุดการแสดงเรื่องบันไดนภาลัยของเด็กเซโชจะเกิดเรื่องแย่ๆ ขึ้นในอนาคต ตัวเองเลยต้องย้อนเวลาซ้ำไปมาเพื่อหาอนาคตที่ดีที่สุด อาจจะฟังดูแปลกๆ แต่ก็มีเหตุผลที่ตัวเองต้องทำแบบนี้

ทันใดนั้นเองจุนนะที่ตามนานะมาเพราะเห็นนานะทำตัวแปลกๆ ก็โพล่งออกมาว่าเป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่อถือเอาซะเลย ที่ไม่ได้แสดงตัวตอนแรกเพราะเห็นบรรยากาศดูเข้าไปแทรกยากเลยแอบฟังเอา แต่อย่างไรก็ตามจุนนะยืนยันว่าจะไม่เชื่อและตำหนิว่าอย่าเอาเรื่องมโนมาใช้เป็นสิ่งที่ทำลายการแสดงของคนอื่นอีก

เคียวมะค้านว่าไม่ใช่เรื่องมโน เขาอธิบายว่าในอนาคตที่ต้องมาถึงในสักวันหนึ่งจะมีฤดูหนาวชั่วนิรันดร์ คนที่ทำให้เกิดปรากฏการณ์นี้คือคนสำคัญในรัฐบาลที่ได้แรงบันดาลใจมาจากละครเวทีเรื่องบันไดนภาลัยของเซโช ว่าเราจะสร้างสังคมที่ดียิ่งขึ้นได้ เราจะสร้างอนาคตในอุดมคติได้ก็ต้องมีคนเสียสละ

พอจุนนะไม่เชื่อ เคียวมะก็ยกคำพูดของมายะที่บอกว่า “ปกติเราตีความละครเวทีหรือเรื่องราวด้วยความรู้สึกหรือประสบการณ์ส่วนบุคคลอยู่แล้ว ซึ่งบางทีก็เป็นสิ่งที่ผู้สร้างคาดไม่ถึงด้วยซ้ำ” ฉะนั้นคนของรัฐบาลคนนั้นที่ได้ดูละครเวทีเรื่องนี้ตอนเด็กๆ ถึงคิดว่า “โลกอันงามงดถูกสร้างจากการเสียสละอันงดงาม”  ถ้าไม่ปรับบทละครจนคนคนนั้นตีความสารได้แบบเดิม อนาคตก็จะเหมือนเดิม ส่วนตอนนี้เคียวมะลองทำนู่นทำนี่ที่รูทอื่นมาหลายอย่างแล้ว รูทนี้เลยเลือกว่าจะทำให้ละครเวทีเรื่องบันไดนภาลัยไม่เกิดการเสียสละขึ้น

คำอธิบายของเคียวมะไม่ทำให้จุนนะเชื่อมากขึ้นอยู่ดี จุนนะเถียงว่าถ้าย้อนเวลาได้ก็ควรมีทางออกที่ดีกว่านี้ แต่เคียวมะบอกว่าตัวเองลองทำมาหมดแล้ว ทั้งหยุดไม่ให้คนคนนั้นมาดูละครเวที ทำให้ออกห่างจากละครเวทีเรื่องนี้ แต่อนาคตก็ไม่เปลี่ยนไปสักที แล้วพอทำมากเข้า…

นานะ: ก็ลำบากใจที่จะหยุดการแสดงละครเวทีสินะคะ? …เพราะฉันจำได้ค่ะ ตอนที่แสดงละครด้นสดกันโฮโออินซังพยายามอย่างเอาเป็นเอาตายมากเลย… สื่อถึงฉันเลยค่ะว่าคุณให้ความสำคัญกับละครเวทีเรื่องนี้ รวมถึงรินและเคียวด้วย

เคียวมะ: อืม ตามนั้นแหละ ระหว่างที่ฉันย้อนเวลา ฉันก็เข้าไปข้องเกี่ยวกับพวกเธอมากไปน่ะสิ ฉันจะมาหยุดการแสดงของพวกเธอเอาป่านนี้ไม่ได้หรอก ถึงจะรู้ว่าการทำลายความรู้สึกของคนอื่นเป็นเรื่องโง่เขลาที่บาปหนายิ่งกว่าอะไร… แต่ก็ขอโทษนะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะเอาตัวเข้ามาเกี่ยวข้องถึงขนาดนี้เลย ไม่ได้ตั้งใจจะคบค้าสมาคมกับพวกเธอด้วยซ้ำ…

จังหวะที่เคียวมะจะปลีกตัวออกไป จุนนะก็ห้ามไว้ เธอบอกว่าการแสดงด้นสดที่เคียวมะเป็นคนเริ่มสนุกมาก ชอบที่โยงให้เรื่องไปในทางแฮปปี้เอนด์ด้วย นานะเองก็บอกว่าตัวเองรู้จักบทละครเรื่องบันไดนภาลัยที่ต่างจากบทละครในปัจจุบัน เป็นบทละครที่ไม่มีใครต้องเสียสละและมีฉากจบที่สวยงาม แบบที่จุนนะกับตัวนานะเองต้องการ