เนื้อหาภายในเอนทรี่นี้แปลและเรียบเรียงโดย @sumimura212 ค่ะ เป็นเอนทรี่ที่ ‘อิโต้ อายาสะ’ พูดถึงมิลกี้โฮล์มส์ หลังจากวางจำหน่ายบลูเรย์บันทึกการแสดงของ ミルキィホームズ ファイナルライブ Q.E.D. ไป เป็นไลฟ์เมื่อวันที่ 28 มกราคมที่ผ่านมา (สามารถอ่านรีพอร์ตของไลฟ์ที่ว่าโดยดับบิวซังได้ใน เอนทรี่นี้) ส่วนรูปตรงเฮดก็ฝีมือดับบิวซังเหมือนกัน ใช้งานได้คุ้มค่าเหลือเกิน ยอดไปเลยค่ะ
09.17.2019
FOREVER จาก เอนทรี่นี้
คนอายาสะ! *
[こんあやさ มาจากคำว่า こんいちは (คนนิจิวะ) ที่แปลว่า “สวัสดี” ผสมกับคำว่า あやさ (อายาสะ) เจ้าตัวใช้คำนี้บ่อยๆ เวลาทักทาย]
ในที่สุดแผ่นบลูเรย์คอนเสิร์ตครั้งสุดท้ายของมิลกี้ซังก็วางจำหน่ายแล้ว ✨㊗️
ทุกคนซื้อกันหรือยังคะ??
ที่ฉันไม่ได้เขียนเล่าความรู้สึกก่อนและหลังแสดงไลฟ์ที่บูโดกังออกมาดีๆ เนี่ย
ต้องบอกว่าเขียนไม่ออกมากกว่าค่ะ เพราะไม่รู้สึกเลยล่ะว่า ‘มันจบจริงๆ แล้วนะ’ ไม่ว่ายังไงก็เชื่อไม่ลง…
ก็เลยมาเขียนทิ้งท้ายช้าแบบนี้แหละค่ะ ถ้ามีคนที่รออ่านอยู่ก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ แล้วก็ขอบคุณที่รอค่ะ
มิลกี้โฮล์มส์
ฉันต้องมีความทรงจำเกี่ยวกับผลงานชิ้นนี้อยู่แล้วล่ะค่ะ!
ก็เป็นผลงานเดบิวต์ของฉันนี่นา
แล้วก็เป็นสถานที่ที่ทำให้เกิดนักพากย์ที่ชื่อ อิโต้ อายาสะ ด้วย
อย่างตอนนี้เองฉันยังรู้สึกเหงาจนทนแทบไม่ไหวเลยค่ะที่มิลกี้โฮล์มส์ต้องจบลง
ฉันได้ร่วมเป็นส่วนหนึ่งของมิลกี้โฮล์มส์ ในฐานะเฟเธอร์ส วงน้องสาวของมิลกี้ซังค่ะ
ตอนเด็กๆ ฉันได้เรียนรู้อะไรหลายอย่างมาจากมิลกี้ซังด้วยค่ะ
ทั้งเรื่องที่ควรรู้ในฐานะนักพากย์ มารยาทสังคม แล้วก็เรื่องการเป็นผู้ใหญ่…
มิลกี้ซังเป็นเหมือนกับพี่สาวของฉันจริงๆ เลยค่ะ
ไม่ว่าเมื่อไรก็ตามที่ได้อยู่กับมิลกี้ซัง ใบหน้าของพวกเราก็จะเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้ม!
ฉันเชื่อจากใจเลยค่ะว่าที่มีฉันในตอนนี้ได้เพราะมีจุดเริ่มต้นที่เรียกว่ามิลกี้
มิโมะซัง โซระมารุซัง มิโคจะ คิตตะซัง!
รักที่สุดเลยค่ะ จากนี้ไปทุกคนก็เป็นรุ่นพี่ที่ฉันเคารพเช่นเคยนะคะ
แล้วก็คู่หูของฉัน ไอมิน!
เป็นคนที่อยู่ด้วยกันม~~าตลอดเลย
ความสัมพันธ์ของเราทั้งคู่ก็เหมือนจะเปลี่ยนไปบ้าง แล้วก็ไม่เปลี่ยนไปบ้าง?
อ๊ะ! ตอนแรกพูดสุภาพใส่กันด้วยนี่! (หัวเราะ) เรียกว่าไอจังไปด้วยอะ! (หัวเราะ)
ตอนนี้เองไอมินก็ยังเป็นคนที่น่าคบหา อยู่ด้วยแล้วสบายใจไม่เปลี่ยนไปเลย
เราทั้งคู่ต่างผ่านอะไรด้วยกันมาตั้งมากมาย ทั้งกลุ้มใจ ทุกข์ใจ ดีใจแล้วก็ได้หัวเราะกันเยอะสุดๆ ไปเลยเนอะ!
ถ้าให้พูดชื่อเพื่อนที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกันมา คนแรกที่ฉันจะพูดชื่อคือไอมินนะ!
ต่อให้พวกเรากลายเป็นคุณยายแล้วก็ตาม แต่จากนี้ไปฉันก็ขอฝากตัวด้วยนะ 💗
วันที่ 27 เมษายน คือวันที่ฉันได้รับเลือกให้พากย์เมียวจินกาวะ อลิส
นับว่าเป็นวันที่เปลี่ยนแปลงชีวิตฉันมากวันหนึ่งเลยค่ะ
“ขอบคุณที่วันนั้นเลือกฉันนะคะ”
คือคำแรกที่ฉันนึกขึ้นได้ ตอนที่คิดว่าสิ่งที่ตัวเองอยากพูดในคอนเสิร์ตที่บูโดกังในระยะเวลาที่มีจำกัดคืออะไร
ยินดีที่ได้พบกับทุกคนนะคะ ไม่ว่าจะเป็นคนที่คอยเชียร์ฉันมาตั้งแต่ตอนนั้น
คนที่มาเชียร์ฉันหลังจากนั้น แล้วก็คนที่ห่างหายไปแล้วกลับมาอีกครั้งด้วย! (หัวเราะ)
ขอบคุณที่คอยเชื่อมั่นและตามหาฉันจนเจอค่ะ
แน่นอนว่าคงมีคนที่คิดไม่ถึงว่าจู่ๆ เฟเธอร์สจะโผล่มาร่วมแสดงด้วยสินะ ฉันเข้าใจเลยค่ะ!
ก็คงเป็นแบบนั้นอยู่แล้วละเนอะ
ถึงจะถูกลูกศรที่มองไม่เห็นทิ่มแทง แต่ถ้าลองคิดในแง่บวกแล้ว
ก็น่าจะแปลว่าฉันกลายเป็นคนที่เข้าใจถึงความเจ็บปวด! หรือเปล่านะ
แต่ว่านะ!
ไม่ว่าจะท้อแท้แค่ไหน สิ่งที่ทำให้ฉันกลับมามีแรงได้ก็คือเสียงเชียร์จากทุกคนค่ะ!
ตอนนี้ฉันยังจำจดหมายฉบับแรกที่ได้รับได้อยู่เลย
ตอนที่ได้รับดอกไม้มาครั้งแรกก็ทั้งตกใจแล้วก็ดีใจ คนในครอบครัวเองก็พลอยดีใจไปด้วย
แล้วทุกคนก็คอยโบกแท่งไฟสีขาว-ดำเชียร์ ทั้งยังคอยเรียกชื่อฉันในคอนเสิร์ตอีกต่างหาก!
สิ่งเหล่านี้เป็นประสบการณ์ครั้งแรกของฉันกับทุกคนที่คอยเชียร์เฟเธอร์สค่ะ
ขอโทษที่ทำให้รอนานจริงๆ นะ…
ความรู้สึกที่ว่าอยากทำงานในฐานะเฟเธอร์สให้มากกว่านี้ยังมีอยู่มากก็จริง
แต่ก็มีเรื่องที่ไม่อาจทำให้สำเร็จได้ ลำพังแค่พวกฉันเองก็ทำอะไรมากไม่ได้…
แต่ว่าความรู้สึกของทุกคนส่งมาถึงฉันเต็มๆ เลยค่ะ!
ขอบคุณจริงๆ นะคะที่ยังไม่ลืมพวกฉันไป…
ได้ทั้งถ่ายรูปตามรอยที่โยโกฮาม่า ร้องไห้ที่อัดเสียงได้ไม่ดีตามที่ตัวเองหวังไว้ ลนลานตอนถ่าย MV
ได้หัวเราะในรายการ みるみるみるきぃ เครียดที่จำตำแหน่งยืนของตัวเองในคอนเสิร์ตไม่ได้
ได้ข้ามผ่านปีใหม่ไปด้วยกัน ได้ไปค้างที่บ้านไอมินระยะหนึ่ง แล้วก็ได้วิ่งด้วย!
มีความทรงจำที่พูดถึงได้หลายเรื่องเลยค่ะ!
อาจจะเป็นระยะเวลาที่ไม่นานมาก แต่ก็เป็นวันคืนที่เร่าร้อนสุดๆ ไปเลยค่ะ!
ถึงจะไม่ได้จัดคอนเสิร์ตครั้งที่สองในฐานะเฟเธอร์ส แต่ก่อนที่จะถึงคอนเสิร์ตครั้งสุดท้าย ไม่ว่ายังไงฉันก็อยากทำอะไรสักอย่างให้ในฐานะเฟเธอร์ส แล้วความปรารถนานั้นก็เป็นจริงแล้วค่ะ
ขอบคุณทีมงานทุกคนมากนะคะ
อาจจะช้าไปหน่อย นี่คือสแตนด์ดอกไม้ที่ได้รับมาค่ะ💐
[ภาพประกอบเป็นฟลาสแตนด์ในเอนทรี่ *ขออนุญาตไม่รีโพสต์]
ขอขอบคุณอีกครั้งนะคะ✨
ได้ขึ้นแสดงในฐานะเฟเธอร์สเนี่ยสนุกจริงๆ แหละค่ะ!
เพราะความรู้สึกที่ได้ขึ้นแสดงเหมือนกับความรู้สึกที่ฉันคิดว่าสนุก ก็เลยสนุกจริงๆ นั่นล่ะ! (หัวเราะ)
อ๊ะ! ไม่ว่ายังไงก็จะทำให้ความฝันที่ว่าได้ออกอีเวนต์กับทีม Y เป็นจริงด้วย!
ถ้าให้อีเวนต์เป็นบรรยากาศที่น่าคิดถึงละก็เป็นไงคะ? ✨
ทั้งทีมงานและแฟนๆ ทุกคนเนี่ย เหมือนผู้ปกครองที่คอยเฝ้าดูพวกเราเติบโตเลยค่ะ (หัวเราะ)
แม้จะอยู่ในที่ที่ต่างไป แต่ก็จะพยายามจนทำให้ทุกคนคิดว่า “อายาสะพยายามอยู่นี่นา!” ล่ะ (^^)
กลายเป็นพูดถึงเรื่องมิลกี้แล้วก็พูดย้อนเรื่องของตัวเองตั้งแต่เริ่มเป็นนักพากย์ซะงั้น
เขียนสะเปะสะปะกว่าที่คิดอีก! (หัวเราะ) ขอโทษนะ!
ยังไงก็ตาม สิ่งที่ฉันอยากบอกทุกคนคือความรู้สึกขอบคุณที่มีจนล้นพ้นค่ะ♪
ขอบคุณทุกคนที่คอยเฝ้ามอง ช่วยเชียร์ และเดินหน้าไปด้วยกันจนฉันเติบโตมาถึงขนาดนี้
ขอให้วันคืนของทุกท่านเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มและความสุขอันล้นเหลือ* นะคะ
[ตรงนี้ใช้เป็นคำว่า ハッピー絶好調 ล้อชื่อเพลงของเฟเธอร์สค่ะ]
จากอิโต้ อายาสะ ผู้พากย์ เมียวจินกาวะ อลิส