Skip to main content

แปลจดหมายจากสาวๆ Aqours โดยเนื้อหาสื่อความรู้สึกจากใจให้กับคุณที่เป็น No.10 ผู้คอยสนับสนุน Aqours เป็นอย่างดีเสมอมา หวังว่างานแปลนี้จะทำให้ No.10 ทุกคนรัก Aqours กันมากยิ่งขึ้นไปอีกนะคะ

ต้นฉบับมาจาก Pamphlet ของ Aqours 4th live Sailing to the Sunshine

สวัสดีค่า! อินามิ อันจู ผู้รับบทจิกะค่ะ!
เอ… จะเขียนจดหมายนะคะ! (หัวเราะ)
เนื่องจากว่าเคยเป็นฝั่งที่ได้รับจดหมายที่อัดแน่นไปด้วยความรู้สึกของทุกคนที่คอยสนับสนุนมาตลอด

ในโอกาสอันแสนวิเศษแบบนี้ จึงอยากจะส่งความรู้สึกจากจิกะจังกับฉันให้ทุกคนค่ะ

ตั้งแต่ได้เจอเธอ นี่ก็ 3 ปีแล้ว
ในระหว่างที่ได้ผ่านวันวานอันเปี่ยมไปด้วยความทรงจำจากเวที นามะโฮโซ(รายการถ่ายทอดสด) และอีเว้นต์ต่างๆมากมาย

ความรู้สึกในพักหลังนี้ต่างกับ 3 ปีก่อน
[จุดที่ต่างกันนั้น คือความเข้มแข็ง ที่แม้ว่าจะรู้สึกถึงความรับผิดชอบมากมายและกลัวขึ้นมา แม้ว่าจะรู้สึกไม่สบายใจ ว่าเราจะทำได้จริงๆเหรอ? มันจะไม่เป็นไรเหรอ? ก็ยังเผชิญหน้าต่อไปได้แม้จะต้องชนกับกำแพงนั้นค่ะ]

ฉันอยากจะตะโกนบอกดังๆว่า “นั่นเป็นเพราะทุกคนที่ช่วยสนับสนุนพวกเรามา”

เวทีที่ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ โลกที่กว้างใหญ่ขึ้น แต่พอมายืนอยู่ตรงนี้ รอยยิ้มของทุกคนก็อบอุ่นและอ่อนโยน…

ฉันก็คิดว่า ถ้าไม่เพลิดเพลินให้เต็มที่ก็ขาดทุนแย่สิ!!
ไม่มีเวลามามัวลังเลแล้ว!!
ฉันจะทุ่มเทให้เต็มที่ทุกสิ่งอย่าง!!

พวกคุณทำให้ฉันรู้สึกแบบนั้นขึ้นมาล่ะค่ะ เพราะงั้น เวทีที่ Aqours ทั้ง 9 คนยืนหยัดจึงสนุกสุดเหวี่ยง เพราะว่าได้สนุกพร้อมกับทุกคนยังไงล่ะ

แล้วก็อีกข้อหนึ่ง! ฉันรับรู้ถึงความแข็งแกร่งของเด็กผู้หญิงคนนึงที่ชื่อทาคามิ จิกะจัง กับความอบอุ่นที่โอบล้อมขึ้นมาโดยตรงเลยค่ะ

เรื่องนี้ฉันอาจจะคิดไปเอง แล้วก็อาจจะเข้าใจผิดเพราะรักมากไปก็ได้ (หัวเราะ)
แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ช่วยผลักดันฉันดัง “พลั่ก” เลยล่ะค่ะ

พอกลัวจนตัวสั่น เหนื่อยจนสายตัวแทบขาด แล้วประสบความสำเร็จขึ้นมา ก็ดีใจจนน้ำตาจะไหลเลย

เพราะเธอยิ้มเยอะ ชวนให้ยิ้มอย่างเป็นธรรมชาติ และพอรับรู้ถึงความสามารถในการเปลี่ยนความคิดให้เป็นบวก ก็กลายเป็นว่าฉันใช้มันเหมือนกันได้ล่ะ… (‘o’)

แล้วก็เหนือสิ่งอื่นใด เพราะอยู่กับเธอที่เป็นลีดเดอร์ประมาณหนึ่ง ฉันเลยแบกภาระขึ้นหลังไปด้วยได้ เพราะถูกช่วยเอาไว้เยอะแยะ มากมาย และช่วยเหลือซึ่งกันและกันมา จึงมีฉันในตอนนี้และจิกะจังในต่อจากนี้ค่ะ

ถึงจะไม่รู้ว่าตอนที่หยิบจดหมายนี้ขึ้นมา ใจของทุกคนจะอยู่ในไทม์มิ่งไหน… แต่ Love Live! Sunshine!!, Aqours, TV Anime, The Movie, Event หรือ Live, นามะ, CDเพลง นูมาสึ CYaRon! ก็ด้วย สคูลเฟส อ้ะ ACก็ด้วย G’s Magazine! ปุจิกุรุ… และอื่นๆอีกมากมาย!!

จุดเริ่มต้นของแต่ละคนคงจะต่างกันไป เหมือนกับที่จุดเริ่มต้นของฉันมาจากสคูลเฟส
ฉันคิดว่าคงจะมีคนชอบคอนเทนต์มาจากจุดต่างๆมากมาย หลังจากนี้ไปฉันก็อยากจะส่งไปให้ถึงทุกคน และตั้งใจแพร่ออกไปกว้างขวางต่อไป!!

ตอนนี้ก็ผ่านมาได้ 3 ปีแล้ว ฉันกลับรู้สึกแบบนั้นอย่างรุนแรงอีกครั้งค่ะ เพราะมีทุกคนซึ่งคอยต้อนรับด้วยรอยยิ้ม ตลอดเวลาที่ผ่านมา ฉันขอบคุณจริงๆค่ะ

ฉันจะเก็บภาพที่ได้เห็น ณ Mielparque Hall ในวันนั้น เวลานั้นเอาไว้ในใจ รวมถึงความรู้สึกซาบซึ้งจากใจ และความคาดหวังกับความหวังในอนาคตที่เฝ้ารอนับแต่นี้ไปด้วย…!!

หลังจากได้พบกับริโกะจัง และ Aqours นี่ก็ผ่านมา 4 ปีแล้ว ฉันตกใจจริงๆค่ะ

สำหรับฉันแล้ว ริโกะจังเป็น ตัวตนที่น่าหลงใหลตลอดกาล ทั้งน่ารัก ใจดี และสามารถช่วยเหลือทุกคนได้ ฉันที่อยากเป็นคนแบบนั้นจึงไล่ตามแผ่นหลังนั้นมาโดยตลอดเลยค่ะ

พอทำแบบนั้นแล้ว รู้สึกตัวอีกทีก็ได้พบกับผู้คนมากมาย
ทั้งผู้คนที่คอยให้กำลังใจ คุณสตาฟที่คอยดูแล และเพื่อนๆ Aqours ที่แสนล้ำค่า สิ่งสำคัญเพิ่มขึ้นมากมาย จนไม่สามารถโอบกอดเอาไว้ได้ทั้งหมดเลยค่ะ

และยังได้รับถ้อยคำมากมายผ่านอนิเมะและบทเพลงอีกด้วย

“เพราะไม่มีช่วงเวลาเช่นเดิมเป็นครั้งที่สองแน่นอน จึงคิดว่าจะสนุกกับช่วงเวลานี้ได้ไหมนะ เพราะทุกคนรู้ดีว่าสักวันหนึ่งจุดจบต้องมาถึง แต่ถึงแม้ว่าจุดจบจะมาถึงแล้ว วันพรุ่งนี้ก็ยังจะมาถึง”

เป็นเรื่องทั่วๆไปที่หลงลืมได้ง่าย ฉันได้รับการสอนสิ่งสำคัญเหล่านี้มามากมายเลยค่ะ
ฉันเชื่อว่าพวกเราที่เข้าใจสิ่งนี้จะเปล่งประกายได้อย่างไม่แพ้ใคร

เริ่มจาก Mielparque Hall แล้วก็ Yokohama Arena
พอรู้ตัวอีกทีก็มาถึงที่ที่ใหญ่โตอย่าง Tokyo dome แล้วค่ะ

ขอบคุณจริงๆค่ะ ที่วิ่งด้วยกันมาจนถึงที่นี่!! จากนี้ไปก็ด้วย
ถ้าช่วยเฝ้ามองอย่างใกล้ชิดฉันจะดีใจมากเลยค่ะ
ขอให้วันนี้ เป็นวันหนึ่งในชีวิตที่ไม่สามารถลืมได้ลงของใครสักคนนะคะ

สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันไซโต้ ชูกะ ผู้รับบทวาตานาเบะ โยค่ะ
เขียนจดหมายเนี่ย คิดไม่ออกเลยว่าจะเขียนอะไรดี ยังไงดีล่ะ เหมือนจะต้องเขียนจดหมาย แต่ฉันไม่ได้คิดเลยว่าจะเขียนอะไร (หัวเราะ) เอาเป็นว่าจะเขียนเรื่องที่ คิดอยู่ตอนนี้แล้วกันค่ะถึงฉันจะไม่ค่อยได้เล่าเรื่องของตัวเองเท่าไร แต่จะเล่าสักหน่อยดีไหมนะ

ฉันได้รู้จักกับ Love Live สมัยมัธยมปลาย ผ่านเกม School Fest ค่ะ จากนั้นก็รัก Love Live และคลั่งนิโกะจังมากๆเลยค่ะ
แม้จะเป็นเด็กสาวอายุเท่ากัน แต่ท่าทางที่กำลังพยายามนั่น มันโดนใจสุดๆไปเลยล่ะเมื่อเวลาผ่านไป ฉันก็ได้พบกับ Love Live! Sunshine!! ที่ไม่เคยคิดว่าจะได้มาเจอ และก็ได้พบกับโยจัง
การได้พบกับเด็กคนนี้ทำให้ชีวิตฉันเปลี่ยนไปแบบ 360 องศาเลยค่ะแล้วก็ได้พบกับพวกคุณที่กำลังอ่านจดหมายนี้อยู่
เวทีที่ฉันยืนในฐานะเธอ(โยจัง)เป็นครั้งแรกที่ Mielparque เป็นเวลาที่ฉันจะไม่ลืมไปชั่วชีวิต และเพื่อไม่ให้ลืม ฉันเลยจดบันทึกไว้ในมือถือ ยังจำได้อยู่เลยว่ามีความรู้สึกหลากหลายขนาดไหน ในบันทึก ฉันเขียนเอาไว้ว่า“อยากจะตอบแทนทุกคนทีละเล็กละน้อยในหลายๆรูปแบบ และคืนความรักกลับไปให้เยอะๆ”ฉันตอบแทนพวกคุณสำเร็จแล้วรึเปล่าคะ? ฉันสามารถคืนความรักมากมายได้รึเปล่าคะ?แม้ว่าตอนนี้จะผ่านไป 3 ปี และจะเข้าปีที่ 4 แล้ว แต่ฉันส่งความรู้สึกในส่วนของ 3 ปีไปถึงคุณอยู่ใช่ไหมนะ? แต่ฉันตั้งใจจะส่งไปให้ถึงอยู่นะคะ (หัวเราะ)อืม แต่ว่านะ ฉันเอาแต่รับความรักเปี่ยมล้นจากทุกคนมาเต็มๆเลยค่ะขอบคุณนะคะ พูดตรงๆนะ คำว่า “ขอบคุณ” เนี่ย สื่อความรู้สึกนี้ออกไปไม่หมดเลยล่ะค่ะ ฉันคิดอยู่เสมอว่า ถ้ามีคำที่เหนือกว่าคำว่าขอบคุณเกิดขึ้นมาก็คงดี (หัวเราะ)
ฉันซึ้งใจจริงๆค่ะ แล้วก็หลังจากนี้ ฉันคิดว่าถ้าเราสามารถสร้างความสัมพันธ์อันดีต่อกันต่อไปได้ก็คงดีนะคะจากนี้ไปพวกเราก็ขอฝากตัวด้วยนะคะ เพราะว่ามีทุกคนอยู่ พวกเราจึงสามารถยืนอยู่บนเวทีต่อไปได้เพราะอย่างนั้น ฉันอยากจะเห็นเรื่องราวที่หลากหลายผ่าน Aqours มากขึ้นไปอีกค่ะ

จากนี้ไปก็มาสร้างเรื่องราวด้วยกัน มาให้ชีวิตของคุณเป็นสิ่งที่สุดยอดด้วย Love Live! กันเถอะ

หลังจากนี้ก็ฝากตัวด้วยนะคะ

ถึง คุณผู้รับจดหมายฉบับนี้

คุณรู้จัก Aqours ตั้งแต่เมื่อไรกันคะ?
คงจะมีทั้งคนที่รู้จักพวกเรามาตั้งแต่แรก แล้วก็อาจจะมีคนตอบว่า “เพิ่งรู้จักไม่นานมานี้เองล่ะ” ด้วยมั้ง!

คนที่รู้จักพวกเราตั้งแต่แรกและยังมาพบกับพวกเราจนถึงตอนนี้เนี่ย ฉันว่ามันมหัศจรรย์สุดๆเลยล่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ

ส่วนคนที่เพิ่งรู้จัก จากนี้ไป ถ้าได้รู้จักกันมากขึ้นๆ และมาพบกันบ่อยๆ ฉันก็คงมีความสุขมากเลยค่ะ

ตอนที่ได้รับบทคานัน ฉันไม่เคยคิดมาก่อนเลยล่ะค่ะ ว่าจะได้มาแสดงไลฟ์ที่ Tokyo Dome

ในตอนแรกนั้นมีเรื่องให้ท้าทายมากมายจริงๆ ในแต่ละวันฉันทำได้เพียงแค่ฝ่าฟันอย่างยากลำบาก

ทั้งๆที่ตอนนั้นฉันรู้สึกว่า ไลฟ์แรกที่ Yokohama Arena ก็ใหญ่มากๆแล้ว แต่กลับได้แสดงไลฟ์ในสถานที่ที่ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุดก็มาถึง Tokyo Dome!

ถ้าได้ไปบอกตัวฉันตอนมัธยมต้นที่เริ่มตั้งเป้าว่าจะเป็นนักพากย์ล่ะก็
เจ้าตัวคงจะตกใจมากแน่ๆ ทั้งเรื่องที่ได้เป็นนักพากย์แล้วก็เรื่องที่ได้แสดงไลฟ์ที่ Tokyo Dome ด้วย!

ที่พวกเรา Aqours มาจนตรงนี้ได้ ต้องขอบคุณทุกคนที่คอยสนับสนุนและสร้างเรื่องราวของ Aqours มาด้วยกัน

ในไลฟ์ 4 นี้ ฉันอยากจะส่งความรู้สึกขอบคุณให้ทุกคนเยอะๆเลยค่ะ

ขอบคุณสำหรับตลอดเวลาที่ผ่านมานะคะ และต่อจากนี้ไป
ถ้าทุกคนเดินร่วมกันไปกับ Aqours ฉันก็จะดีใจมากค่ะ
ขอฝากตัวจากนี้และตลอดไปด้วยนะคะ

ฉันยังไม่อยากจะเชื่อและยังมึนๆอยู่เลยค่ะ ว่าวันนี้พวกเราจะได้มายืนในสถานที่ซึ่งทุกคนใน u’s ได้มาแสดงไลฟ์ให้ชมเมื่อประมาณ 2 ปี 6 เดือนก่อนแบบนี้

ผ่านมาไม่ถึง 2 ปีนับตั้งแต่ไลฟ์แรก การที่วันนี้พวกเราทั้ง 9 คนซึ่งยัง ได้มายืนบนเวทีในฝันที่ชื่อว่าโตเกียวโดมแบบนี้
เป็นเพราะ ทุกคนใน u’s ที่สร้างประวัติศาสตร์แสนวิเศษด้วย “Love Live!” ทุกคนที่คอยสนับสนุน “Love Live Sunshine” Aqours ที่รับไม้ต่อมาโดยตลอดไม่เปลี่ยนแปลง
ทุกคนที่รู้จักพวกเราจาก Aqours และคอยให้การสนับสนุนกันมา รวมไปถึงทุกท่านที่ถึงแม้จะไม่ได้ยืนอยู่เบื้องหน้า แต่ก็คอยผลักดันให้พวกเราสามารถแสดงศักยภาพบนเวทีได้อย่างเต็มที่อย่างเสมอมา

และ!!! ที่สำคัญที่สุด คนที่ขาดไม่ได้เหนือสิ่งอื่นใดสำหรับฉัน คือเด็กสาวที่ชื่อ คุโรซาวะ ไดยะ ผู้ที่ทำให้ฉันได้พบกับ Aqours ค่ะ

จากนี้ไปฉันกับไดยะ เราสองจะรวมเป็นหนึ่ง และยืนหยัดบนเวทีด้วยความรู้สึกเหล่านั้นต่อไปค่ะ

Aqours ยังไม่จบค่ะ ดังนั้นจากนี้ไป ฉันก็ยังคงจะวิ่งต่อไปอย่างสุดกำลัง จึงอยากให้ทุกคนติดตามกันมาให้ดีด้วยนะคะ!

ถ้าไม่ตามมาล่ะก็…
บู่บู่ว! เดสซึว้า

Dear ถึงคุณคนที่ 10
ขอบคุณจริงๆ ที่คอยให้กำลังใจอย่างล้นหลามเสมอมา
เสียงของคุณได้มอบพลังให้ฉันมาตลอดเลยล่ะ

ถึงก่อนขึ้นเวทีจะตื่นเต้น และมีความรู้สึกหลายอย่างจนน้ำตาเอ่อล้น แต่เพราะได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นตลอดมา
พอยืนบนเวทีเลยรู้สึกสบายใจ จนเผลอคิดว่า
“นี่คือบ้านรึเปล่านะ” เลยล่ะ

ดังนั้น ต้องขอบคุณจริงๆที่พาฉันมาจนถึงตรงนี้ค่ะ
ฉันคิดว่าสิ่งที่ Love Live มอบให้ฉันเนี่ย มันยิ่งใหญ่มากเลย
ทั้งการได้พบกับมาริ ได้พบกับเพื่อนๆในวง ได้พบกับคุณ
ทั้งความฝันของฉัน และความฝันของทุกคน

ถึงจะเคยได้ยินว่า
“จำนวนคนที่คนเราจะพบเจอเป็นเลขที่ตายตัว”
แต่พอคิดว่าฉันกำลังเชื่อมโยงกับคนจำนวนเป็นเท่าตัวก็คิดว่าสุดยอดไปเลยล่ะ
เพราะมี Love Live จึงได้พบกับคุณ
ถึงจะขอบคุณก็คงกล่าวได้ไม่หมดเนอะ

ชื่อไอนะที่คุณพ่อกับคุณแม่มอบให้
ท่านบอกว่า ท่านตั้งให้โดยใส่ความหมายว่า
“ขอให้ฉันได้รับความรักจากผู้คนมากมาย”
ตอนนี้มันกลายเป็นแบบนั้นจริงๆแล้วรึเปล่านะ?
ถ้าเป็นแบบนั้นฉันจะดีใจมากเลย
คุณพ่อคะ คุณแม่คะ!! ขอบคุณสำหรับชื่อที่แสนวิเศษนะคะ

แต่ไม่ใช่ว่าจะรับอย่างเดียวนะ จากนี้ไปฉันจะส่ง “ความรัก” ออกไปเยอะๆเลย

ถ้าคุณรู้สึกถึงมัน ฉันจะดีใจมากเลยล่ะ
ถึงแม้ว่าเป้าหมายและความฝันจะยังไปไม่ถึงไหน
แต่ถ้ามีทุกคนอยู่ด้วยล่ะก็ ฉันรู้สึกว่ามันต้องเป็นจริงได้แน่!!

ฉันน่ะนะ อยากจะเห็นสถานที่ที่มาริจะเปล่งประกายมากกว่านี้
เพราะงั้น จากนี้ไป ทั้งฉันและมาริก็ขอฝากตัวด้วยนะ
รักที่สุดเลยล่ะ

คุณ No.10 ที่ช่วยเก็บมันขึ้นมา!!
ที่ผ่านมาขอบคุณนะ
ฉันอยากเห็นรอยยิ้มของคุณ อยากให้คุณร่าเริง
และอยากมอบความกล้าหาญให้คุณ…
ตลอดเวลาที่ผ่านมา แรงขับเคลื่อนของฉันคือคุณค่ะ

กว่าจะมาถึงตรงนี้ได้ ฉันได้พบกับเรื่องราวมากมายเลย~
ไม่ใช่แค่เรื่องสนุกเท่านั้น มันมีทั้งขมขื่นและกังวลใจบ้างเหมือนกัน

แต่การที่ได้ทำกิจกรรมในฐานะ Aqours และการได้พบคุณ
ก็พูดได้ว่า “ฉันมีความสุข” ได้อย่างภาคภูมิเลยล่ะ!!
แน่นอนว่าจากนี้ไปด้วยนะ!!

ที่ฉันกับโยฮาเนะสามารถร้องเพลงมาได้ตลอดก็เพราะว่าได้พบกับพวกเธอยังไงล่ะ

ที่ฉันกับโยฮาเนะสนุกได้ก็เพราะการมีอยู่ของพวกเธอยังไงล่ะ

ที่ฉันกับโยฮาเนะแข็งแกร่งอยู่ได้ก็เพราะได้รับความรักและเสียงเชียร์จากพวกเธอยังไงล่ะ

ข้างในโยฮาเนะและฉันมีคุณอยู่เสมอ คุณช่วยผลักดันพวกเรา บางครั้งก็รุนแรง และบางครั้งก็อ่อนโยน

“Thankyou, FRIENDS!!”

เพราะพวกเรามีคุณติดตาม และพวกเราก็ติดตามคุณอยู่

มาก้าวไปข้างหน้าโดยไม่ต้องเกรงกลัวสิ่งใดกันเถอะ จากนี้และตลอดไป!

ถึงคุณคนที่ 10
การที่ฉันซึ่งชอบพูดจากวนๆ จะต้องมาเขียนข้อความแบบนี้เนี่ย รู้สึกเขินสุดๆไปเลยค่ะ
ฉันจะส่งข้อความ… จะส่งความรู้สึกที่สื่อออกไปไม่หมด…
ถึงคุณนะคะ

หลังจากเริ่มวง Aqours ตอนแรกฉันมีความรู้สึกลบสุด
คนอย่างฉันเนี่ยจะยืนในฐานะ Aqours ได้ไหม จะเป็นคุโรซาวะ รูบี้ได้รึเปล่า

นอกจากฉันแล้ว Aqours ทั้ง 8 คนที่เหลือก็สุดยอดมาก
ฉันรู้สึกถูกกดดัน จนแอบคิดว่าตัวเองมาอยู่ผิดที่รึเปล่า
แต่คนที่ช่วยบอกให้ฉันรู้จักที่ของฉัน ก็คือคุณค่ะ

ในฐานะคุโรซาวะ รูบี้
ขอขอบคุณที่สนับสนุนคุโรซาวะ รูบี้ และคุโรซาวะ รูบี้ในแบบของฉัน!!

ขอขอบคุณที่ช่วยทำให้ฉันได้ยืนบนเวทีที่เปล่งประกายระยิบระยิบของ Aqours ค่ะ!!

ที่มีฉันในตอนนี้ เป็นเพราะคุณคนที่ 10 เลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ


คอมเมนต์กัน!